Trots op-, en blij met de spiegels
Wie mijn blog http://opstaan.blogspot.com volgt, weet dat ik moeite heb met uitsluitend theoretische psychologie en adviezen. Veel goed bedoelde adviezen zonder ervaring missen altijd de kern. De kern van het kunnen vertellen en delen van ervaringen. En aan de hand daarvan laten zien en laten voelen wat je zelf hebt gedaan en wat het uiteindelijke resultaat dan is. Ervaring delen en het voorbeeld zijn is volgens mij dus duizenden malen relevanter dan boekenpshychologie. Want wat je niet hebt kan je natuurlijk niet delen. Ervaringen kan je dus wel delen. Delen en zelfs leren van elkaars ervaringen. Op welk gebied dan ook. Mensen met ervaring en met een visie die ze ook werkelijk zelf ten uitvoer brengen zijn de echte kenners. Die mensen met ervaring bieden je de handvatten en praktijkvoorbeelden waar je echt mee vooruit kan. Alle andere adviezen zonder de basis van ervaringen zijn meestal heel veel gebrabbel in de ruimte. Van die 13 van in een dozijn adviseurs die het hoofdstuk geld verdienen boven empathie en ervaringskennis stellen. Kort gezegd houd ik me vast aan de mensen (dus ook niet de klagers en al diegene die het prachtig vinden om zichzelf als slachtoffer te zien) maar de mensen die werkelijk ervaring hebben en de wereld toch helder tegemoet durven te treden en dat ook werkelijk doen.
Wat heeft dat met spiegels te maken
Ja, de kop boven bovenstaande tekst gaat over spiegels, maar er wordt niet over spiegels gesproken. Dat komt eigenlijk omdat ik vanochtend geconfronteerd werd met een nieuwe ervaring. Een prachtige ervaring. Zoals je weet heb ik boeken geschreven over wat mij is overkomen en wat ik heb gedaan om uit het diepe dal te komen. Die boeken en nieuwsbrieven zijn inmiddels alleen al in Nederland 1.100 maal uitgegeven. 1.100 lezers die mijn ervaringen gebruiken om zelf ook weer het pad te vinden waarop ze zich graag begeven. 1.100 mensen die mijn voorbeeld op één of andere manier volgen. Voor die 1.100 mensen ben ik op één of andere manier een voorbeeld. Ze herkennen een stuk in zichzelf en volgen een gedeelte van mijn adviezen of voorbeelden op en komen daardoor heel vaak weer in een flow. De mensen hoeven niet meer tegen de bierkaai te vechten en niet meer tegen de stroom op te zwemmen. Plotseling (b)lijkt voor heel veel van die mensen dat ze, ondanks alle twijfels die ze hadden, en ondanks alle tegenwerking, of ondanks het onbegrip waarop ze zijn gestuit; dat ze de wind mee krijgen. Dat ze weer aan de toekomst durven te bouwen en dat ze een nog veel gelukkiger leven voor zich hebben dan ze ooit hadden durven dromen.
Leuk en aardig, maar waar blijven die spiegels
Zoals ik al vertelde zijn er ca. 1.100 mensen (alleen al in nederland) die ik mijn ervaringen heb verteld en ervaringen mee deel over hoe ik het heb gedaan om veel sterker, rijker en gelukkiger te worden dan ik me ooit durfde voor te stellen. De reacties van sommige mensen zijn geweldig. Er zijn er al velen die, mede door mijn ervaring en advies, uit het diepe dal zijn mogen komen en weer als trots en gelukkig mens door het leven stappen. Dat is voor mij altijd geweldig om te horen en te lezen. Dat doet me werkelijk enorm goed. Het verrijkt mijn leven als ik mensen heb kunnen helpen en ze zie opbloeien. Geweldig vind ik dat.
Hier komen de spiegels.
Ik vertel in mijn boek, en hamer er iedere keer weer op, dat JIJ, JIJ als mens allereerst aan jezelf moet denken. Je moet goed voor jezelf zorgen en je lichaam en geest als heilige tempel behandelen. Ik deed dat o.a. door elke dag te sporten en/of een groot deel te besteden aan innerlijke rust. Dus perse niet werken aan een project of wat voor opdracht dan ook, maar puur genieten van het gevoel dat je krijgt door sporten, ontspannen, mediteren en contact met de Kosmos of God. Afgelopen drie maanden raakte ik echter geblesseerd aan mijn achillepees en kreeg ik het steeds drukker met het terugkeren naar mijn oude levensstijl. Het sloop erin. Ik 'vergat' te gaan sporten, focuste me teveel op werk en vergat de tempel. De tempel die ik mijn geest en lichaam vormen. De kilo's vlogen eraan en eigenlijk vergat ik ook mijn pshycologische reis door de innerspace. Oftewel, ik sloot mijn ogen voor wat werkelijk belangrijk is en gaf prioriteit aan bijzaken. Gevolg: Ik voelde me eigenlijk niet zo gelukkig meer met mezelf. Gelukkig kreeg ik vanochtend een skype van Siemen. Siemen is een geweldige kerel waarvan jullie nog veel goeds zullen gaan horen. Siemen sprak zijn dankbaarheid nog een keer uit voor het feit dat ik in zijn leven was gekomen. Dat vind ik nog altijd een beetje vreemd om te horen maar het gevoel is volledig wederzijds. Siemen gaf me direct een spiegel (daar is de spiegel dan). Siemen sprak zijn bewondering uit over het boek dat ik had geschreven maar confronteerde me direct met de huidige waarheid. Volgens mij vergeet je aan jezelf te denken zei Siemen. Je verwoordt het allemaal prachtig in je boek en ik vind het geweldig wat je doet en hebt gedaan, maar volgens mij pleeg je nu roofbouw op jezelf. Wat Siemen me op nette wijze vertelde was dat hij was geschrokken toen hij me zag en had gezien dat ik momenteel ongemerkt weer iets teveel word geleefd.
Siemen had gelijk.
Ik heb direct na het gesprek van vanochtend al mijn werkzaamheden doorgeschoven naar een later tijdstip en heb mijn loopschoenen gepakt. Blij dat ik Siemen gesproken had en dat hij me eigenlijk een scop onder mn kont had gegeven. Op een nette manier haalde Siemen me even in de realiteit. De realiteit dat ik mezelf even aan het voorbij lopen ben. Na het gesprek met Siemen ben ik weer gaan DOEN wat ik wil. Ik heb de loopschoenen gepakt en ben sinds maanden weer wezen lopen. Heerlijk, heerlijk, heerlijk. Ik ben weer aanmezelf gaan werken. Weer aan de tempel gaan werken. Heerlijk. Ik heb tijdens het drie kilometerloopje direct een afspraak met mezelf gemaakt. Vanaf NU ga ik mijn leven weer indelen zoals ik dat als voorbeeld in mijn boek beschrijf. Ik was namelijk even geworden tot wat ik niet was. Ik was iemand die mooi kon vertellen maar mijn theorie niet meer in praktijk liet zien. En dat is iets waar ik totaal niet heen wil. Ik ben namelijk het voorbeeld. Het voorbeeld voor mezelf. En het voorbeeld wat ik mezelf wil geven moet GOED zijn. Uitstekend zelfs. De afspraak die ik vanochtend dus met mezelf heb gemaakt is dat ik vanaf NU elke ochtend tot elf uur niet werk aan werkzaamheden die men van me verwacht. Vanaf vandaag werk ik tot elf uur elke dag weer aan mijn tempel.
Bedankt
Siemen ik dank je voor het feit dat je het spiegeltje even optilde. Ik heb er goed in gekeken en heb de afspraken met mezelf weer gemaakt. En die kom ik na. Heerlijk kerel. Ik ben je dankbaar. Voor iedereen die samen met mij de draad op wil pakken en wil zien wat je kan bereiken met het nakomen van afspraken, en daar eventueel in wil deelnemen, wil ik vragen om deze blog en de site www.aangenamer.nl in de gaten te blijven houden. Via deze blogs en site(s) zal ik laten zien dat je je leven en bedrijf binnen no-time aangenamer kan maken. Aangenamer door het nakomen van afspraken met jezelf. Binnen het bedrijf Aangenamer.nl zullen vele duizenden ondernemers met ervaring en een visie een kennis- en kwaliteitscentrum gaan vormen dat zijn weerga niet kent. Het feit dat je daarbij geholpen wordt door mensen met het hart op de goede plaats, dat zie je komende tijd ook op deze blog en sites terug komen. Mensen zoals Siemen, Jan Peter, Loekie, Jan, Eddy, Fred, Martin, Marcel, Aad, Huub, Ank, Jo, Hugo, Han, Judith, Yvonne, Ton, Martijn, Anca, Alex, Bernadette, Robert, Paul, Maurice, Jacqeline, Sylvia, Rob, Douwe, Louise, Joep, en alle, alle anderen leggen momenteel de basis om het leven aangenamer te maken. Mensen die elkaar tot gote hoogte zullen laten groeien. Geloof je het niet? Of wil je misschien ook deel uitmaken van dit initiatief, volg dan de sites en blogs en wees getuige van de groei van een concern en de groei van samenwerkende mensen die zich hiervoor inzetten. Mensen die elkaar het spiegeltje geven, er in durven te kijken, en het werken en leven op deze aarde veel aangenamer maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten