Mijn en ons leven

Aangenamer bewustworden
Een levensvisie tot omdenken en actie

Door: Frans van 't Hul



Voorwoord

In dit stuk presenteer ik wijsheden die ik heb opgespoord. Ze zijn gebaseerd op oerwaarheden. In mijn werk probeer ik deze wijsheden in onze maatschappij vorm te geven en te laten doorklinken. Voor mijn werk reisde ik veel. Tijdens die reizen kwam ik in contact met diverse, vaak oude culturen. Ik zocht naar de waarheden en wijsheden, die in het gedachtegoed van de Oosterse, Westerse en Zuid-Amerikaanse wereld voorkomen In het bijzonder inspireerden mij de Egyptische, Sri Lankese, Christelijke en Mayacultuur. Vooral een aantal ontmoetingen en ervaringen gedurende mijn eerste verre reis naar Sri Lanka met de kleine Gandhi -dr. A.T.Aiyaratne-, die de oprichter is van de vereniging Bewustwording en welzijn voor iedereen, heeft mij gevormd en mijn manier van denken medebepaald. De opvattingen van zowel deze oprichter, grote denker, en wijsgeer, als die van de liberaal- Christelijke beeldvormers van nu gebruik ik verder als kapstok voor mijn visie.

Door de intensieve contacten ben ik mij nog steeds zeer bewust van hun analyses van de huidige maatschappij op verschillende vlakken: sociaal, economisch, cultureel, en spiritueel. Ook meditatie, in oosterse landen een normale waarde en in de westerse wereld langzaam aan weer herontdekt, hoort binnen onze maatschappij en levenswijze. Voor ieder mens zijn er de kernwoorden: eigen kracht, geraakt worden, bewustwording, welzijn voor iedereen ongeacht ras, sekse, kaste en religie. Ik ga hier op in op het niveau van het individu, het gezin, de dorpsgemeenschap, de stad, het land en de wereldgemeenschap.

Deze analyse zet voor politici en economen de wereld op zijn kop. Zij moeten tot een andere manier van denken komen -het omdenken- in onze maatschappij. Deze analyse vertelt je wat cultuur is en hoe de politiek beter zou kunnen zijn. Zelfs leert zij je wat de kwaliteit en de zin van het leven zijn.

Omdat de gepresenteerde waarheden universeel zijn, kunnen velen het zien als open deur, voor anderen is het een verheldering of uitbreiding van gezichtspunten. De grote kracht schuilt in de duidelijke structuren.

De inhoud van dit stuk geeft je de mogelijkheid je zelf en jouw plaats in de maatschappij te vinden. Het geeft handvatten aan bestuurders, politici en geestelijk leiders en aan opbouwwerkers in alle geledingen van de samenleving.

In mijn optiek mag het niet alleen bij woorden blijven, maar moeten de ideeën in praktijk worden verwezenlijkt en getoetst.

Een levensvisie,die tot omdenken en actie leidt!


De Basis

In mijn werk loop ik aan tegen grootmacht, jaloezie en bureaucratie Het zijn monsters die je in hun wurggreep kunnen hebben Het is soms niet te filmen wat er gebeurt. In mijn studententijd werden mijn wetenschappelijke theorieën van mij gestolen en gepubliceerd door een z.g. vriend. Door een wereldconcern in windturbines werden uit mijn familiebedrijf de constructieberekeningen en tekeningen ontvreemd. “Ga maar procederen”, zei deze firma, “wij hebben toch de betere advocaten!” Een buitenlandse overheid zorgde ervoor, dat we niet konden opleveren. De betrokkenen bouwden van het niet betaalde geld huizen aan de Middellandse zee. Hoewel we duidelijk gelijk hadden in een rechtszaak keerde ineens de rechterlijke uitspraak zich tegen mijn bedrijf ten gunste van een groot ingenieursbureau. Een gemeentelijke overheid, die elke termijn overschrijdt, geen antwoord geeft, bedreigt, manipuleert, liegt en mij in een kwaad daglicht zet. Mijn kinderen, die onder begeleiding naar school moesten wegens bedreigingen per baksteenbrief, die door het venster werd gegooid. Een moordaanslag op een collega, waar ik bij stond, beide acties uit haat, hebzucht en jaloezie. Dit is nog maar het topje van de ijsberg. Gelukkig vind je uit wie je echte vrienden zijn en het geloof in het feit, dat het goed is wat je doet, geeft je zoveel kracht en energie, dat je door kan gaan. In vaak hopeloos lijkende situaties is het de voorzienigheid, die je redt. Je kunt het nog zo goed willen doen of nog zoveel gelijk hebben, maar beloond worden of gelijk krijgen en rechtvaardig behandeld worden of begrepen worden zijn lang geen vanzelfsprekendheden.

Zo voel je aan den lijve, dat de huidige sociale structuren vol onrechtvaardigheid zitten. De meerderheid van de mensen in de wereld wordt ingepakt en belemmerd door economische en sociale dwangmatigheden. Armoede veroorzaakt conflicten, verschillen als kaste, ras, en religie worden factoren, die tot verdeeldheid leiden en worden aangegrepen door de politiek om conflicten te verergeren. Noch de staat, -het orgaan gebaseerd op de politiek, - noch de bureaucratie kunnen oplossingen aandragen voor een conflict, omdat ze vast blijven houden aan stagnerende, vast geroeste overtuigingen en omdat ze niet geloven en vertrouwen in geweldloosheid, zoals die in het christendom, en ook in het boeddhisme en de Islam naar voren komt en door spirituele instituten en organisaties gepropageerd wordt. Dit principe en deze organisaties worden niet gebruikt en in de maatschappij ingezet. Het gevolg is, dat er een spirituele verarming optreedt, die de maatschappij aan het vernietigen is.

Ga je nu maar bij de pakken neer gaan zitten of ga je er iets aan doen? Het lijkt een bijna onmogelijke opgave. Je spreekt met mensen over de gehele wereld en het gevoel is bijna overal het zelfde: je kunt niet loskomen van de huidige machtstructuren, de onrechtvaardigheid en de hebberigheid van de heersende klasse.

Dit is voor mij niet verteerbaar en roept woede in mij op. Het betekent dat er structureel iets mis is en dat moet in mijn optiek veranderen. De volgende strofe uit een bezinningslied zegt dit ook:

“Waar steeds meer mensen
voor feiten buigen,
blijven wij geloven
en getuigen, dat het anders kan:
de wereld omgekeerd,
de aarde goed beheerd.
Wie droomt daar nooit eens van?
Wie droomt daar nooit eens van?”

Ik vind, dat je het niet bij dromen kunt laten Maar hoe zet je de verandering in gang en wat ga je veranderen? Met welke wijsheden en filosofie kom ik daaruit? Ik zoek een filosofie, die op oerwijsheden is gebaseerd, zodat die waar ter wereld en in welke groepering in de maatschappij ook, acceptabel is.

Je zoekt dan naar wat er in de wereld bestaat of bestaan heeft. Je hoeft het wiel niet zelf uit te vinden. We kennen oude culturen en gemeenschappen, waarin het economische, sociale en spirituele leven van de bevolking gevormd werd door de ideeën van hun religie en hun filosofie. Deze blijken vaak nog direct toepasbaar om tot een beter inzicht of maatschappij te komen en zal ik aanhalen in dit stuk. Bekend zijn deze ideeën in gemeenschappen uit de oudheid, zoals die voorkomen bij de Maya’s, christelijke en boeddhistische gemeenschappen. Deze ideeën ondersteunden niet alleen het geestelijke leven, maar deden ook dienst als een gedragscode voor het dagelijkse leven. Door de daar toegepaste principes was de bevolking gewend geraakt aan een vreedzame samenleving, gedragen door een stabiel economisch systeem, en volledig in balans.

Honderden jaren floreerden die systemen in die gemeenschappen. Daarna werden deze afgebroken door buitenlandse overheersing. Het ging er de bezetters om die gemeenschappen economisch uit te buiten. Ook introduceerden zij de economische, politieke, sociale en bestuurlijke ideeën uit het westen. Twee schadelijke effecten zijn hieruit voortgevloeid.

De ene was de ineenstorting van het evenwichtige eigen economische systeem, dat vervangen werd door het export-importsysteem. De andere was het ontstaan van concurrentie en dien ten gevolge de vervuiling van de maatschappij, opgelegd door het imperialistische economische systeem, dat overal trachtte en nog tracht de macht in de handen te krijgen. Het economische systeem, dat zijn macht steeds maar uitbreidt, geen andere duldt en de andere vermorzelt. Een neveneffect van deze globalisering is het armer worden van de plattelandsbevolking. Deze telt meer dan 80 % van de wereldbevolking.

De door mij gewenste filosofie gaat er van uit deze kwade effecten te overwinnen en te streven naar een maatschappij, waarin ieder er mentaal, sociaal en economisch op vooruit gaat. Deze filosofie draagt in zich de sociale en economische tradities van culturen, waar dit ingebed zit. Zij moet aangepast zijn aan de huidige complexe maatschappij. Dat is het grote verschil met de filosofieën van uit de tradities.

Al in de zeventiger jaren voerde ik discussies met Ariyaratne op Sri Lanka. Hoe pak je dat aan? Als je de juiste filosofie hebt in jouw ogen, een filosofie die neer komt op anders denken zowel in de politiek als in de economie, wil dat nog niet zeggen, dat deze zomaar geaccepteerd wordt in de maatschappij. Hier had hij goed over nagedacht en een organisatie voor opgezet. De conclusie was: Als je het maximale profijt wilt halen van de sociaaleconomische en politieke veranderingen, die nodig zijn voor het welzijn van het onbevoorrechte deel van de bevolking, dan is het nodig deze groepering hier in te betrekken en volledig te laten deelnemen.

Ook de liberaal christelijke beeldvormers van nu uit de kringen van de theologie en wijsbegeerte laten een zelfde geluid horen. Een geluid, dat in overeenstemming is met mijn gevoel in de zeventiger jaren. Zij noemen het failliet denken: de samenleving moet van boven af door bedachte theorieën gestuurd en gevormd worden. Alleen dan is er efficiënt en effectief een doel te bereiken. De technocraten kregen de invloed dit proces te sturen en te beheersen. De overheid kwam toen met een stortvloed van beleidsmaatregelen en wetten. Om alles door te voeren en te beheersen nam het aantal ambtenaren in de jaren zeventig explosief toe. Het ambtenarenapparaat in Nederland werd in grootte vervijfvoudigd. Alles werd procesmatig beheerst met controles, evaluaties en allerlei protocollen. Alles werd gedomineerd door de getallen. Vakmanschap en hart voor het werk verdwenen. Welzijnswerk en vrijwilligerswerk werden weggesaneerd door regels en certificering. Je moet al bij wijze van spreken een diploma hebben om in een buurthuis koffie te mogen schenken en laat staan dat je het voor niets doet, dat is pas oneerlijke concurrentie! Onderwijs werd een zesjescultuur. Gezondheidszorgmedewerkers gaan op stap met drie tassen: de kleinste voor hun medische apparatuur, de andere twee voor verantwoording naar hun zorgmaatschappij en naar de verzekeringsmaatschappij. Het zijn protocol-opmakers geworden en de zorg voor de mens staat op de achtergrond, daar is geen tijd meer voor. Een project is goed als de accountantsverklaring goed is. De bureaucratie slaat toe, de mensen zijn slechts zielloze getallen en codes op papier of in de computer.

Vanuit de liberaal Christelijke visie moet het totaal anders. De politiek, de staat, de zorg en de kerk moeten niet opleggend en dwingend zijn, maar in de meest letterlijke zin van het wordt subsidiair -subsidie is hulp- zijn. Dit betekent de helpende hand toesteken, ondersteunend aan de ontplooiing van de autonome mens en sociale gemeenschappen zijn.

Wil je hieraan meewerken, dan moet je je vereenzelvigen met een groot deel van de bevolking, vooral met de jeugd. Je moet de volgende ruim omschreven doelen verwezenlijken:

1. Terwijl je je eigen cultuur niet verwaarloost, bouw je je persoonlijkheid op vanuit je jeugd met inbegrip van alle veranderingen van de wereld om je heen.

2. De dorpelingen en plattelandsgemeenschappen worden bewust gemaakt van de maatschappelijke veranderingen, die plaats vinden, en zij worden betrokken bij dit proces, volgens hun eigen cultuur en behoeften.

3. De bevolking worden de mogelijkheden aangereikt om de fundamentele mensenrechten en maatschappelijke vaardigheden te begrijpen, en zij worden daarbij gestimuleerd een eigen rol te spelen om in hun land een maatschappij op te bouwen, die gebaseerd is op de grondbeginselen van waarheid, geweldloosheid, onbaatzuchtigheid. Daarnaast dient een collectieve geest ingeprent te worden, zodat de door mensen gemaakte grenzen en belemmeringen verdwijnen.

4. De coördinatie en broederschap worden mogelijk gemaakt onder elk basissegment van de maatschappij en er moet voor gezorgd worden dat deze kenbaar gemaakt en uitgewisseld worden met volkeren van andere landen ten gunste van de ontwikkeling van ideeën en processen, die de wereldvrede waarborgen.

De volgende punten zitten in de eerste fase van de ontwikkeling van deze ideeën, die wereldwijd geprojecteerd kunnen worden:

1. Het welzijn van iedereen is het primaire doel
2. Er wordt meer aandacht geschonken aan het platteland en de dorpen dan aan de steden
3. De bevolking wordt bevrijd van onwetenschappelijk denken, blind geloof en kortzichtige mentale processen
4. Deze doelen worden bereikt als een groep opleidingen verzorgd voor de bevolking. Zij moeten het zwoegen en de moeilijkheden met hen delen, samen met hen aan het werk gaan met volledige inzet.

Ik onderscheid twee hoofdstromingen in het religieus denken en daar kun je de oerwaarheden uit halen. De eerste stroming, die ik vind, is die van het Jodendom, christendom en de Islam. De tweede stroming is die van het Hindoeïsme, Boeddhisme en Mayacultuur. Natuurlijk zijn er allerlei aanverwante stromingen en afscheidingen. Dit maakt voor de door mij gewenste filosofie niets uit en mag hier niets voor uitmaken.

In de verdere tekst zal hier en daar het begrip hoofdstromingen gebruikt worden, zoals dit hierboven gedefinieerd is.

Natuurlijk als je in discussie gaat met een autoriteit als Ariyaratne, komt hij van uit zijn achtergrond met de denkwijzen, die ingebed zijn in de boeddhistische cultuur. Volgens deze filosofie wordt het lijden van de mensheid voornamelijk veroorzaakt door de misvatting van de werkelijkheid rond de mensheid. Hierin wordt naar voren geschoven een middenweg om de lijdende mensheid te redden, een mensheid, die lijdt aan irrationeel en onzorgvuldig handelen en denken, om haar te leiden naar geluk.

Deze middenweg is universeel. Ook in onze cultuur wordt deze als een levenskunst gezien. Binnen onze cultuur is dit begrip niet via de boeddhistische zienswijze binnen gehaald, maar via de Griekse filosofie van Aristoteles. Het is de kunst om aangenaam en evenwichtig te leven tussen de uitersten. Hierbij gaat men wel uit van de wil zich steeds te verbeteren. Een paar voorbeelden: Iemand, die zich altijd heel heftig uit, is onaangenaam; iemand die zich nooit heftig uit, is dat ook: saai. Dapperheid ligt tussen roekeloosheid -te veel- en lafheid -te weinig- in. Dapper is niet alles wagen zonder vrees; men dient weten wanneer men moet wijken. Het is de kunst hier de gulden middenweg te vinden. Hierop is ook zijn uitdrukking “de deugd in het midden” gebaseerd: de deugd zit tussen de twee ondeugden. Voor iedereen is de middenweg anders, je dient dit volgens eigen talenten, rekening houdend met tijd, plaats en omstandigheden, uit te voeren voor de diverse facetten van het leven. Dit is tevens de definitie van het begrip “ juist” in onderstaande “paden”.

Zo kun je het middenpad over acht paden volgen:

• een juiste kijk: een juist inzicht
• zich de juiste gedachten vormen
• op de juiste manier spreken en communiceren
• op de juiste wijze handelen
• een juiste leefomgeving
• zich op de juiste manier inspannen
• de juiste geestesgesteldheid
• zich op de juiste manier concentreren

Uit de eerste stroming komen de tien geboden en het onze vader als basisrichtlijnen voor het levenspad. Deze stroming gaat niet uit van de lijdende mens, maar van de kracht en het goddelijke in iedere mens. Het gaat in dit stuk niet om de verschillen te ontdekken en te ontleden, maar juist de kracht van de waarheid in beide stromingen te gebruiken en te vertalen naar praktisch gebruik.

Heel praktisch en wel eeuwen geleden geschreven binnen de Mayafilosofie zijn de 13 tonen, of te wel de dertien altijd terugkerende stappen in het evolutieproces, je bent constant bezig te creëren. Dit kunnen prestaties op het werk zijn, maar ook gevoelens en emoties. Het is onvoorstelbaar, maar vrij vertaald lijken deze zo uit onze moderne sociale en economische wetenschap te kunnen stammen:

Stap 1 : Wat is mijn doel?
Stap 2 : Wat zijn mijn uitdagingen?
Stap 3 : Welke oplossingen zijn er?
Stap 4 : Welke handelingen ga ik daarvoor verrichten?
Stap 5 : Welke middelen heb ik daarvoor nodig?
Stap 6 : Hoe organiseer ik de benodigde middelen?
Stap 7 : Evalueren van wat ik tot nu toe gedaan heb. Zit ik nog op de juiste weg om mijn doel te bereiken?
Stap 8 : Welke optimalisaties kan ik nu gaan aanbrengen?
Stap 9 : Hoe kan ik mijn activiteiten uitbreiden?
Stap 10: Hoe realiseer ik mijn doel en hoe maak ik de actie concreet?
Stap 11: Hoe neem ik afstand van het bereikte resultaat? Hoe laat ik het los en maak ik alles eenvoudiger?
Stap 12: Wat ging er goed en wat kan ik de volgende keer beter doen?
Stap13: Na volledige realisatie, genieten van wat je bereikt hebt en je daarna concentreren op je volgende doel.

En zo begint er weer een nieuw proces van de dertien stappen. Binnen deze oude filosofie is het steeds weer deze cyclische beweging.

Beide hoofdstromingen bevatten de volgende gedachtegang: Het ideaal en kernpunt van de bewuste filosofie dient te zijn:

“De edele kwaliteiten, die in ieder mens al dan niet sluimerend aanwezig zijn, activeren en inzetten voor het welzijn van iedereen”.

Deze kwaliteiten zijn in ieder mens zo sterk aanwezig, dat je ze zelf wel voelt en precies weet, dat ze goed zijn en je weet ook welke kwaliteiten je niet hebt en je proberen te vertroebelen. De huidige maatschappij met een centrale dwingende instelling zal proberen deze te onderdrukken en je geen kans geven. Denk hierbij aan regels, die alleen grote kapitale ondernemingen, instituten en instanties ten goede komen en niet het individu, en niet de kleine gemeenschap of kleinschalige onderneming. Vaak klinken de aangeboden mogelijkheden van deze huidige maatschappij politiek mooi, maar ze zijn een schijnvertoning en ze richten zich zeker niet op het welzijn van iedereen. Ik noem dit het Geaccepteerde “Calimero-principe” binnen de maatschappij. Dit zal de aangenamere filosofie in haar ideeën uitsluiten.




Kortom:

De ideeën van de aangenamere filosofie gaan uit van welzijn voor iedereen, richten zich op de zwakheid van de maatschappij en doen een beroep op de positieve eigenschappen, die we zodanig dienen te ontwikkelen om deze zwakheid weg te werken.

&&&&&&&&&&&&&&&

Gemakkelijk gezegd: ontwikkel de positieve eigenschappen om de zwakheden in de maatschappij weg te werken. Tracht dan eerst een beeld te krijgen over wat er mis is in de huidige maatschappij door deze te analyseren. Uit deze analyse kunnen zeker de volgende kenmerken van de huidige maatschappij aangestipt worden:

KENMERKEN VAN DE HUIDIGE MAATSCHAPPIJ

1. Gebrek aan zelfbewustheid, gevoel van eigen waarde en zelfvertrouwen.
2. Het blindelings volgen van de materiële waarden.
3. Laat graag rijkdom en macht op de voorgrond treden en laat onwaarheid, geweld en zelfzuchtigheid toe.
4. Laat toe, dat instituten de nadruk leggen op hun rechten en voeren en gebruiken concurrentiestrijd om machtig te worden. De voornaamste maatschappelijke katalysatoren zijn de kapitalistische economie, -daar waar het geld alleen telt en alles naar teruggeleid wordt,- de bureaucratie en de machtspolitiek.
5. Resulteert in een opeenstapeling van menselijke ziekten en kwaden. De maatschappij is en wordt uiteen gescheurd door ras, kaste, godsdienst en politieke partijbelangen.
6. De economische bronnen worden misbruikt en het werkloosheidsprobleem is groter geworden.
7. De economie is een erfenis van het koloniale tijdperk, een economie gestoeld op de productie van commerciële goederen en het import-export systeem. Buitenlandse leningen creëren het neokolonialisme. De armere landen komen in de macht van de rijkere landen.
8. De mensen zijn raderen van zeer grote lichamen en grootschalige concerns met het doel om het kapitaal en de macht van deze lichamen en concerns te vergroten. Er vindt uitbuiting van arbeidskrachten plaats, er is corruptie en er wordt milieuvervuiling op grote schaal aangetroffen.
9. De dorpen worden overheerst door de steden. Er is een grote trek naar de steden, waar de moraal, de waarden en normen degenereren en de maatschappelijke spanningen hand over hand toenemen.
10. Er is een toename van het strafrecht, de macht om te straffen en de staatsmacht, die zich met het strafrecht in stand houdt. Er is een afname van geestelijke krachten in de maatschappij en de invloed van de bevolking. De bestuurders en regeerders worden machtiger en de invloed van de bevolking neemt af.

De bovenstaande analyse is in het opzicht niet overal, in elk land, elke maatschappij, elke gemeenschap, even sterk te generaliseren, maar in elke maatschappij zijn deze 10 punten herkenbaar. Het levert zeker niet voor iedereen een aangename situatie op. Uitgaande van de stelling het voor een ieder aangenaam te maken hoe zouden deze kenmerken er dan uit kunnen zien? De bovenstaande 10 punten worden in de volgende aangenamere kenmerken voor een maatschappelijk systeem omgezet.

KENMERKEN VAN EEN AANGENAAM MAATSCHAPPELIJK SYSTEEM

1. Werkt met zelfbewustheid, gevoel van eigen waarde en zelfvertrouwen.
2. Haalt haar kracht uit geestelijke normen en waarden uit de eigen cultuur.
3. Respecteert deugden, wijsheid en kunde. Waarheid, geweldloosheid en onzelfzuchtigheid treden op de voorgrond.

De deugden zijn als het ware de middelen om voor de normen en waarden op te komen en die te realiseren. Hierbij dien je te beseffen, dat normen in feite minima zijn, die je tenminste dient te bereiken (een minimale grens); terwijl waarden maxima zijn, die je nastreeft te willen bereiken (optima). Ze kunnen niet zonder elkaar een norm zonder waarde is waardeloos. Uitspraken moeten niet verzanden in missionaire statements zoals dynamisch – transparant – efficiënt –“meer blauw” – nul tolerantie – normverscherping.

4. Stimuleer organisaties, die een juiste verdeling en samenwerking propageren. De economie is in handen van de maatschappij en de macht ligt bij de bevolking en niet daar waar politieke partijen heersen.
5. Alle deugden van de mensheid worden centraal verzameld en ingezet. De hele maatschappij is als het ware één grote familie.
6. De economische bronnen worden verzameld, de productie zal toenemen.
7. Een economische onafhankelijke land wordt gecreëerd; een land met gevoel voor eigen waarde en vrij van schulden, omdat deze er opgericht is de basisrechten en behoeften van de mens te vervullen en te waarborgen.
8. Er ontstaan kleinschalige organisaties, er zijn eenvoudige hulpmiddelen om de menselijke arbeid te verlichten, de corruptie wordt uitgebannen en een bescherming tegen materiële, mentale en milieuvervuiling wordt geboden.
9. De reactivering van steden en dorpen en ethiek zal op een evenwichtige manier plaats vinden.
10. De geestelijke krachten en ons spiritueel leven krijgen een plaats in de maatschappij. De invloed van de bevolking en haar stem zijn doorslag gevend. Welzijn voor iedereen wordt verwezenlijkt.

DOELSTELLINGEN

Er zijn zes doelstellingen voor het welzijn van iedereen, die het mogelijk maken de voornoemde veranderingen van de maatschappij te bewerkstelligen:

1 Het tot bloei laten komen van de gehele menselijke persoonlijkheid
2 Het laten floreren van het gezin als hoeksteen van de maatschappij
3 De kleine gemeenschap beslist zelf over de aangelegenheden, die direct op haar betrekking hebben. Deze stelt zelf haar uitvoerend bestuurlijk orgaan aan. Dit systeem staat bekend onder de naam gemeenschapsbewustwording.
4 Stedelijke en dorpsgemeenschappen concentreren zich op een vooruitgang, die bereikt dient te worden door een gezamenlijke inzet en deze vooruitgang met elkaar te delen, de werkwijze dient gebaseerd te zijn op ethische grondslagen. We noemen dit stads- en dorpsbewustwording.
5 Binnen het land dienen geestelijke en ethische doelstellingen nationaal gerealiseerd te worden, deze zijn gebaseerd op het binnenlandse eigen systeem: de nationale bewustwording.
6 Wereldvrede dient bereikt te worden via broederschap, samenwerking en het eerlijk verdelen van voedsel en bronnen. In feite is dit de bewustwording van de wereldgemeenschap.

Het betekent, dat deze gezien kunnen worden als het anders denken -het omdenken- om de mens en de maatschappij te veranderen zonder klassenonderscheid, hebzucht en verdeeldheid, die ontstaan door de politiek.

Tijdens de afgelopen vier decennia zijn er door organisaties, die zich echt met het welzijn van de mens bezig houden, een reeks van uitgangspunten, methodieken en processen ontwikkeld om elk van deze doelstellingen te verwezenlijken.

Uitgangspunten, die hierbij horen, zijn:

1. Het respect voor het leven en aardig zijn en beminnelijkheid voor iedereen.
2. Onderzoeken van de oorzaken van het lijden en het toepassen van verschillende vergaande maatregelen om dit lijden weg te nemen.
3. Getuige zijn van het geluk van anderen en zelf gelukkig zijn.
4. De ontwikkeling van een stabiele evenwichtige geest en diepgang van denken te bevorderen om tot diepere gedachten te komen. Dit dient men tot stand te brengen om de moed te vatten een echte maatschappelijke vooruitgang te laten plaats vinden.

Het eerste uitgangspunt: respect en liefde - beminnelijkheid, biedt een kans voor ieder mens om iedereen als lid van één gemeenschappelijke familie te beschouwen. Dat maakt de weg vrij om irrationele obstakels en onderlinge verdeeldheid, ontstaan door kaste, sekse, studie, hebzucht, ras, kleur of godsdienst, weg te nemen. Volgens deze benaderingswijze zal iedere mens naar de ander kijken zoals hij kijkt naar zich zelf. Dit principe betekent handelen volgens deze gedachten. Deze benadering betreft niet alleen mensen, maar ook de gehele wereld en alles wat leeft. Dat betekent, dat het de gehele natuur omvat.

Het tweede uitgangspunt: als we de twee hoofdstromingen van het religieus denken toepassen, de kracht van het goddelijke in iedere mens inzetten om de oorzaak van lijden te vinden en weg te nemen, kan gezien worden als het eerste principe in actie omzetten. In de eerste stroming is dit de combinatie van het eerste en tweede gebod. Alle processen, die plaats vinden voor de ontwikkeling en het welzijn van de maatschappij, vallen volgens onze denkwijze onder de paraplu van het tweede uitgangspunt. Dit principe fungeert als afschrikmiddel tegen de huidige maatschappelijke ziekten en kwaden, zoals machtswaanzin, tweedracht en geruzie, hinderen en tegenhouden van goed werk, omkoping en corruptie. Als de sfeer van handelen met hart en ziel zich uitbreidt volgens dit principe, zal het automatisch leiden naar de bescherming van de natuur en het uitroeien van de verderfelijke effecten van milieuvervuiling.

Het derde uitgangspunt: geluk van de ander en van jezelf, is een gelukkige mentale gemoedstoestand, die ontstaat in de mens door een dergelijk soort actie te ontvangen van een andere mens. Het kan gezien worden als “gedeelde vreugde”. Het is een tijdelijke toestand.

Het vierde uitgangspunt: een evenwichtige geest en diepgang, is een toestand voor een langere termijn. Dit kan alleen maar bereikt worden door ervaring en oefening. Als de menselijke geest evenwichtig wordt opgebouwd zal er een stabiele toestand ontstaan.

De persoonlijkheid van iedere mens vormt de basis van ieder ontwikkelingsproces in de maatschappij, is mijn vaste overtuiging

Het principe van respect en beminnelijkheid wordt naar voren gebracht binnen de filosofie van aangenamer bewust worden, ondersteund door de volgende uitspraak:

“Wij, tweevoeters, waar we ook wonen, vormen één gemeenschap van mensen. Het grootste vermogen van de mens is het denkvermogen en het ontwikkelen van zijn of haar geest. Mensen met een ontwikkelde geest vereisen als vanzelfsprekend een levenswijze, die aangenaam en rechtvaardig is. Zonder het ontwikkelen van iemands geest, en als men geschilpunten alleen tracht op te lossen met woorden en daden, zal dit voeren tot chaos en lijden”.

Aanvaard je de stellingen in deze uitspraak, dan betekent dit, dat deze filosofie zeker mentale oefeningen aanreikt om iemands geest te ontwikkelen.

Een gebruikte methode om je persoon open te stellen voor het ontwikkelen van de geest komt voor in beide hoofdstromingen: meditatie. In oosterse landen heel gebruikelijk, in westerse landen meestal nog alleen in gebruik in kloosters. Maar er ontstaat een tendens om deze methode in ander geledingen van onze maatschappij in te zetten.

Het gaat er bij meditatie om je geestelijke omgeving te ondersteunen met vrede en harmonie. Gebruik dan zowel persoonlijk als in gemeenschap die meditatie, die niet alleen je persoonlijkheid met een sterke spirituele kracht versterkt, maar ook een dergelijke kracht vrij maakt in de spirituele atmosfeer, waarin jij en de mensheid leeft.

Het doel van meditatie kan dan als volgt omschreven worden:

1. Geestelijke energie in onze persoonlijkheid brengen, zodat je je er van bewust bent, dat er een koppeling bestaat tussen lichaam en geest.
2. Geestelijke energie beheersen. Als een energie als deze op een ongeleide manier verstrooid wordt en daardoor in emoties in de wereld verdwijnt moet ge- coördineerd en geconcentreerd worden op één doel: om je geestelijk vermogen te ontwikkelen en onderdeel van je persoonlijkheid te maken.
3. Geestelijke energie vergroten en in stand te houden door meditatie gericht op een positieve houding en geluk voor anderen en voor je zelf.
4. Een universele binding verkrijgen, een binding tussen de goede geestelijke vermogens die in jou en andere mensen en wezens - zichtbaar en niet zichtbaar - ontstaan.
5. Vastberadenheid op wekken om de toestand van wereldvrede en wereldeenheid te laten voortduren

Zo zijn de onderstaande vijf stappen voor meditatie en geestelijke training te definiëren, die gebruikt kunnen worden na het opstaan, voor het naar bed gaan en tijdens gemeenschapsbijeenkomsten. Sommige stappen zijn moeilijk, andere eenvoudig. Zelfs zijn ze zo universeel, dat de uitspraken in de stappen, die door iemand uit de tweede stroming (in dit geval een boeddhist) opgezet zijn, direct inzetbaar zijn in de tweede stroming in de voorbeden (in dit geval een christen).




DE MEDITATIE EN GEESTELIJKE TRAINING IN VIJF STAPPEN

Stap 1

Ga ontspannen zitten met je wervelkolom en hoofd rechtop. Hou je linker hand in je rechter en ontspan je lichaam. Sluit je ogen en concentreer je dan op alle delen van je lichaam, van je tenen tot je hoofd, van spier tot spier, van orgaan tot orgaan. Nu is je lichaam ontspannen. Iemand, die deze oefening dagelijks uitvoert zal zijn of haar geest kunnen beheersen. Je zult je onvermijdelijk realiseren, dat er een sterke binding tussen lichaam en geest bestaat.

Stap 2

Deze stap houdt de wel overwogen beheersing in van alle in alle richtingen verstrooide gedachten. Hier is de meditatie met ademhalingstechnieken op zijn plaats. Bij deze meditatie dien je aandacht te besteden aan het in- en uitademen. Dit wordt mogelijk gemaakt door je concentratievermogen in te zetten. Je moet ervoor zorgen dat je geest niet naar andere zaken afglijdt. Ga je concentreren op de voorkant van je neusgaten en op de wijze van in- en uitademen. Je kunt dit met je geest volgen en controleren.

Stap 3

Om beminnelijkheid naar de ander te ontwikkelen en uit te oefenen, wens je jezelf het welzijn van je lichaam, het verdwijnen van hebzucht, gierigheid, dwaasheid en boosheid toe, en zoek je naar geestelijke zegen. Vervolgens ga je je naasten en dierbaren, zoals je ouders, je vrouw of je man, je kinderen, je leraren en je familie, lichamelijk en geestelijk welzijn toewensen. Ga daarna je medeleven ontwikkelen voor degenen die je niet mag of haat, vervolgens voor alle vreemdelingen met in begrip van allen, die je nog nooit gezien hebt. Nu zal een sfeer van beminnelijkheid de gehele mensheid omvatten. Het gaat zelfs verder naar niet menselijke wezens, zoals dieren en vogels.
Als dus je gedachten van beminnelijkheid de gehele wereld omvatten, zal een merkbare ontspanning van de geest zich inzetten. Alle mensen, alle wezens en entiteiten op de wereld worden ervaren als meer aangenaam dan voorheen. Je krijgt nu een sterk gevoel van vertrouwen. Alle factoren, die tot verdeeldheid leiden en door de mensheid zijn bedacht en gemaakt zoals ras, religie en politiek, schijnen nu onwaar en schijnheilig te zijn. De waarde van de mensheid en de kracht van de menselijke geest worden nu door je geest opgenomen.

Stap 4

Handelt over de hoop, dat de energie, die in iemands geest opgewekt wordt, ook ontwikkeld wordt in de geest van anderen. Zo wordt de positieve energie versterkt, die al in de geesten van anderen bestaat. Bid dan, dat de energie van God of goden, die je volgt, opgeslagen wordt in je geest. Bid ook, dat de ontwikkelde geestelijke energie, als deze gecombineerd wordt met andere energieën, in jouw geest deel gaat uitmaken van een universeel netwerk van energieën, denkprocessen en gedachten.
De wereld bestaat zowel uit goede als slechte mensen.
Het is nodig de weldadige geestelijke energie van de goede mensen vrij te maken en deze te versterken. Dit zal anderen weerhouden van slechte handelingen en hen aanzetten tot goede handelingen. In plaats van haat te zaaien zullen ze medeleven en liefde uitstralen. In plaats van ellendelingen te zijn, zullen ze edelmoedig zijn. In plaats van afstandelijk voor anderen te zijn, zullen ze nader tot de andere mensen komen te staan.

Stap 5

De vijfde stap in dit geestelijke proces houdt de vurige hoop in tot het komen van nationale vrede en wereldvrede. Laat je geest maar eens meegaan met een traditionele wensspreuk:

“Laat de regen op het juiste tijdstip op de velden en akkers vallen. Laat de velden, akkers en tuinen vruchtbaar zijn. Laat de bestuurders goed en deugdzaam zijn en dat ze een zegen zijn voor de wereld”.

Zit er in deze wens enig onderscheid naar klasse, kaste, ras, religie of partijpolitiek? Nee, hier wordt alleen als een gebed uitgesproken, de wens voor het behoud en de verrijking van de omgeving en het milieu, voor een evenwichtige geest en het welzijn voor iedereen.

Zo kun je het geloof naar voren brengen, dat de gedachten van beminnelijkheid, die opgloeien uit de vrome en godsvruchtige mensen naar de bewaarplaats van het eerste spirituele niveau gaan en hun gloed doorgeven aan andere spirituele niveaus. Hoe dat gebeurt, verschilt in de diverse bronnen van gedachtegangen. Een uitgangspunt is, dat het via energie gaat. Verder breid je dit geloof uit met het uitgangspunt, dat deze gedachten c.q. energieën worden opgenomen door het algoede, in diverse religieuze stromingen anders gedefinieerd, maar in feite het zelfde, en dat deze energie vervolgens weer wordt uitgestraald.

In het oergeloof kun je stellen, dat de positieve gedachten van vrome en godsvruchtige mensen in ereplaatsen van het christendom, de Islam of het Boeddhisme alle op een vergelijkbare manier vrij komen in de atmosfeer.

ENIGE TOELICHTENDE WOORDEN

Dat door de verschillende elementen van de maatschappij een gemeenschappelijk gecreëerde spirituele omgeving, de bron van alle handelingen en activiteiten zou moeten zijn om tot een nationale eenheid te komen, is mijn vaste overtuiging. Ik heb veel anderen ontmoet met de zelfde overtuiging. Diverse facetten zijn al aanwezig maar de nationale eenheid zal niet bereikt worden als de spirituele omgeving als basis niet in de gehele maatschappij verankerd is.

Het is niet afdoende om de staat of anderen te dicteren die en die stap te nemen om de huidige situatie te verbeteren en van ongewenste situaties te genezen. Een dergelijk beleid is nutteloos. Velen handelen uit eigen belang, waarbij zij de ethische zaken vergeten.

Wat is het resultaat van een zodanige handelwijze? De uitholling van de bevolking van een land, leidend naar een psychologisch, sociaal en politiek gedegenereerde gemeenschap met verderfelijke gevolgen voor iedereen. Daarom zal de werkwijze van de aangenamere filosofie een beter alternatief zijn om de staat oplossingen aan te reiken de primaire oorzaken die verantwoordelijk zijn voor de conflictsituaties, totaal weg te werken. Ook binnen deze filosofie heerst de overtuiging, dat een verslechterde en ontaarde geestelijke en spirituele toestand van een land tot agressief handelen en agressieve acties heeft geleid en zal leiden. Deze ontaarde toestand kan alleen verdwijnen als er via een matrix van gedachten een vreedzame toestand van de geest wordt gecreëerd. Die vreedzame toestand kan ontwikkeld worden door persoonlijke en gemeenschappelijke oefeningen met herhaalde trainingen.

Er zijn vier andere waarden, die dienen als signalen voor de bewustwording van iedereen, van het individu tot en met de wereldgemeenschap:

• Geven en delen
• Positief en aangenaam spreken en communiceren
• Economisch leven
• Gelijkheid

GEVEN EN DELEN

Er zijn diverse vormen van geven en delen. Het geven en delen van:

• tijd, werk en denken voor het welzijn van de maatschappij
• kennis
• vakmanschap
• land
• bronnen binnen de gemeenschap
• medische hulp en kunde, voedzaam eten, schoon water
• geestelijke en spirituele kennis ter ondersteuning van zelfbewustheid en zelfvertrouwen

Dit geven en delen betekent niet alleen het geven en delen van materiële bronnen, maar ook van roerende en onroerende eigendommen, kennis, land en werk. Daarnaast houdt dit ook in een evenwichtige verdeling van de macht in de maatschappij. Het gaat uit van afgewogen intermenselijke relaties tussen iedereen in deze maatschappij. In de huidige maatschappij tref je de verzameling van macht aan bij bepaalde personen op een onevenredige manier. De macht is en wordt gecentraliseerd, wat gevaarlijke consequenties met zich meebrengt, zoals partijdigheid en het ontstaan van ideeën die conflicten oproepen. De evenwichtige verdeling van de macht schept een evenwichtige maatschappij. Decentralisatie voorkomt dat macht alleen door en voor uitverkorenen wordt benut, en misbruikt of oneigenlijk wordt ingezet. Als daarnaast ook de kansen voor iedereen gelijk zijn, zal rechtsgelijkheid de maatschappij typeren. De maatschappij zal opbloeien. Dit is tevens toepasbaar in de economische sfeer.

De huidige maatschappij is een voorbeeld van een maatschappij, waar de productiemiddelen in handen zijn van de “happy” few, hetgeen onvermijdelijk leidt tot uitbuiting van degenen, die niets hebben.

De uitbuiting zet zich in deze maatschappij onevenredig voort en neemt een dominante plaats in in de economie. Hierdoor wordt – zoals ik het noem, - een “witte maffia” in onze cultuur gecreëerd, gebaseerd op angst voor het onzekere, angst voor ziekten, angst voor de regels en de wet, angst voor elkaar. Dit leidt tot grote ongelijkheid. Geven en delen op eerlijke wijze wordt uitgebannen. Advocaten worden meer dan overbetaald, artsen en specialisten, medicamentenindustrie evenzo. Dat geldt ook voor fiscalisten en accountants, verzekeraars en bankiers. Uurlonen, premies en bonussen die in deze beroepsgroepen gehanteerd worden, staan in geen verhouding tot normale vergoedingen en uurlonen in vergelijking met beroepsbeoefenaren met gelijkwaardige opleidingen waar de uitoefening van het vak zeker zo zwaar is. Ik weet dit uit ervaring met ingenieurslonen. Je kunt het marktmechanisme noemen, maar het is ethisch niet verantwoord en niet te verdedigen. Eerlijk delen van talenten en werk, vergeet het maar!

Als je meer talent en of intellect hebt, is dit geen verdienste, maar een geschenk. En dat je dit geschenk moet ontwikkelen, inzetten, geven en delen ten dienste van het welzijn van een ieder. Doe je dat niet, dan ben je in mijn optiek dat geschenk niet waard. Ja, dat vraagt om een andere manier van denken en een herstructurering van de maatschappij.

Binnen de liberale christelijke wijsbegeerte wordt heerst de zelfde visie. De mens of een gemeenschap, dichtbij en veraf, wordt gezien en behandeld als verantwoordelijk voor de eigen ontwikkeling. Als zij daarvoor de bronnen en middelen niet aanwezig zijn, moeten zij zich inspannen deze te verwerven en dienen anderen hen daarbij helpen. Dit is niet vrijblijvend, voor de mensen, die tekort komen, ondanks hun inspanningen, is het een recht de ondersteuning te krijgen van de mensen, die het wel hebben. Voor de mensen, die het wel hebben, is het een plicht deze ondersteuning te geven aan hen die het niet hebben. Op dit principe worden binnen deze gedachtegang caritas, diaconie, ontwikkelingsamenwerking, zending en missie gebaseerd.

Bij de hier gegeven definitie van geven en delen en het realiseren daarvan, zal er een verbetering van omstandigheden optreden. De ideale conditie ontstaat als de productie en dienstverlening in handen is van iedereen.

Maar ook het geven en delen vlak bij jou maakt in mijn evaring geweldige positieve krachten los. Het gaat er niet om, om iets terug te krijgen van de mens met wie je gedeeld hebt. Juist uit onverwachte hoek zal er weer met jou gedeeld worden als je het nodig hebt. Wees dan wel bereid dit aan te nemen. Een heel andere positieve belevingswereld wordt op deze manier gecreëerd.

POSITIEF EN AANGENAAM SPREKEN EN COMMUNICEREN

Positief en aangenaam spreken en communiceren, moet ruim gezien worden. Dit is niet alleen het uit de weg gaan van ruw taalgebruik, geruchten rondstrooien of liegen. Natuurlijk is dergelijk gebruik onacceptabel. Ga verder: gebruik voor presentaties in het openbaar een taal, die begrijpelijk is voor iedereen. Houd zeker geen presentaties die verzanden in onbegrijpelijke, moeilijke woorden. Het lijkt zo stoer Engelse woorden, vakjargon of lange onbegrijpelijke zinnen te gebruiken. Het is juist zwak, je doet je beter voor dan je bent. Je probeert iets meer inhoud te geven dan het heeft, of je houdt t iets achter. In Nederland is men hier sterk in. Vaak wordt de Nederlandse taal weg geschoffeld. De eigen cultuur wordt cultuurarmer en de vertaalslag naar de inhoud moeilijker. Het gevaar van holle woorden en kretologie sluipt binnen. Gebruik voor organisatie of vereniging in je actieplannen voor het publiek en in het openbaar aangename media. Ga uit van een duidelijke en doorzichtige techniek. Het is een positieve bijdrage in de waarachtigheid.


DE ECONOMISCHE BINDENDE KRACHT EN DE ECONOMISCHE EVENWICHTIGHEID BINNEN DE GEMEENSCHAP

Als je het hebt over gemeenschapsontwikkeling en diensten voor de gemeenschap, kun je uitgegaan van de traditie met overleveringen, waarin je de waarheden voor levensonderhoud kunt vinden. Volgens deze waarheden maakt de maatschappij gebruik van haar eigen energie, collectief handelen en acties, en gestroomlijnde processen. Daarnaast ontwikkelt de gemeenschap de zelfdiscipline die vereist is, om vooruitgang mogelijk te maken. Stimuleer de gemeenschap zeker niet om een consumerende maatschappelijke klasse te worden. De uiteindelijke visie is het bereiken van een ethische, spirituele en culturele ontwikkeling, die gebaseerd is op de volledige vervulling van de menselijke en gemeenschappelijke behoeften, noden en rechten Daarbij moet rekening gehouden worden met de natuurwetten, geestelijke morele wetten en wetten, die tot een rechtvaardige situatie leiden.

Zo is er een analyse in vier fasen ontwikkeld:

1. De analyse van de aftakeling van de gemeenschap
2. De analyse van de oorzaken van deze aftakeling
3. De eliminatie van deze aftakeling
4. De analyse van de te volgen gedragslijnen

Deze analysemethode maakt gebruik van de waarheden zoals ze in de hoofdstromingen gedefinieerd zijn. In de ene hoofdstroming gaat het om de bevrijding van het individu en de bevrijding van de kringloop van leven en dood. Bij de andere hoofdstroming gaat het om de ontplooiing van de mens om een echt menswaardig leven op te bouwen en de verrijzenis. Dit zijn houdingsverschillen maar dit hoeft geen belemmering te zijn voor een bredere visie. Als je het breder toegepast, zet dit dan in voor de ontwikkeling en bevrijding van de wereld.

Vanuit deze visie worden eerst de 10 menselijke behoeften en rechten gedefinieerd en vervolgens worden de technieken en structuren aangereikt om deze te verwezenlijken.


De 10 basisrechten, die met deze visie verwezenlijkt worden, zijn:

• een mooie en schone omgeving
• goed en voldoende water
• basiskleding
• gevarieerd evenwichtig eten voor een gezond lichaam,
• goed huis om in te wonen
• basis gezondheidszorg
• communicatievoorzieningen
• primaire energievoorziening
• af te ronden opleiding en werk
• culturele en spirituele ondersteuning

De uitgangspunten en methodieken moeten zo geformuleerd worden dat ze binnen elke religie en levensbeschouwing zijn toe te passen op een geweldloze manier.

Allereerst is het meestal nog nodig, dat als het ware de mensen “wakker geschud worden” - geraakt worden - en dat ze na de bewustwording de begrippen en middelen krijgen aangereikt om deze 10 rechten en behoeften gericht op elke geleding in de maatschappij, individu, gezin, dorp, stad, te realiseren.

Als je de gemeenschappen deze 10 rechten aanreikt, op de plaatsen waar ze leven, dan zal de trek naar de grote steden stoppen en er zal een eind komen aan de sloppenwijken. De ingebouwde drang in ieder mens vraagt om in deze behoeften bevredigd te worden. Dat is zeer terecht, letterlijk en figuurlijk.

Deze bewustwording kun je niet alleen op locaal niveau op gang brengen maar ook landelijk over de gehele linie, omvattend: de geestelijke, spirituele, ethische, culturele, maatschappelijke, economische en politieke bewustwording van de natie. Deze route is verstrengeld met de route naar het land van waarheid en het land van overvloed.

Route naar landelijke bewustwording

1. De reactivering van de normen en waarden van de mensheid op geestelijk, spiritueel, ethisch en cultureel gebied dient te geschieden op elk niveau op individueel niveau, gezinsniveau en gemeenschapsniveau in het landelijk gebied, in dorpen en steden en op institutioneel niveau.

2. Het vervullen van de 10 rechten en behoeften van de mens in alle geledingen van de maatschappij van de laagste tot de hoogste rang.

3. Het uitvoeren van gecoördineerde ontwikkelings- en opleidingsprogramma’s, waarin zijn opgenomen de maatschappelijke ontwikkeling van de gemeenschappen in dorpen en steden via de volgende strategieën:
a. De ontwikkeling van het realiteitsbesef
b. De zorg, dat de gemeenschappen betrokken worden bij de beslissingen.
c. Het bereiken van een georganiseerde gemeenschap.
d. Opleiding en scholing van de gemeenschap
e. Het bereiken van sociale gelijkheid
f. De ontwikkeling van de gezondheidszorg die leidt tot een gezonde gemeenschap
g. De interne coördinatie en coördinatie onderling tussen de gemeenschappen
h. Het werkelijk bereiken en vervullen van de 10 rechten en behoeften van de mens

4. De organisatie van de politieke macht in het land. Deze dient gebaseerd te zijn op de volgende principes:
a. Vestig democratische instellingen en instituten, die niet door partijpolitiek beïnvloed kunnen worden
b. Decentraliseer de macht naar de democratische instellingen en instituten, die dicht bij de mensen staan, op het platteland, in de dorpen en steden

5. De reorganisatie van de nationale economie. Deze dient uit te gaan van de volgende principes:
a. Het bereiken van zelfvoorziening met als basis de 10 rechten en behoeften van de mens
b. Het verwerven van de geschikte kleinschalige technologie, geschikt voor de gedecentraliseerde opzet van de productieprocessen
c. Het hervormen van de organisatie van het productieproces zo dat het gebruik maakt van beheerders en commissarissen met de juiste bekwaamheden, die niet uit zijn op uitbuiting en persoonlijk gewin.
d. Een opzet van de economie die niet afhankelijk is of gemaakt wordt van internationale verbintenissen gericht op uitbuiting. Een dergelijke opzet gaat alleen uit van de eigen krachten en mogelijkheden.

CULTUUR

Cultuur is het geheel van interne en externen patronen, die een maatschappij ontwikkelt. Het bevat de georganiseerde structuren van materiële bronnen, mechanismen, technologieën, kunst en handvaardigheid, taal en literatuur. Een bepaalde maatschappij gebruikt deze structuren om de menselijke noden te lenigen en behoeften te vervullen.

De combinatie van de twee hoofdstromingen uit de religieuze overlevering levert een cultuur, die uitgaat van de geestelijke en spirituele krachten. Zij bevat de volgende vier punten:

1. De ene hoofdstroming brengt naar voren: Wij als menselijke wezens hebben een vorige leven gehad. De handelingen en daden uit onze vorige levens hebben invloed op ons huidig leven. Daarnaast is er leven na de dood. De handelingen en daden van ons huidig leven zullen onze toekomstige levens beïnvloeden. Ook is in deze stroming met levensenergie een wezenlijk onderdeel. Er worden zeven tot veertien punten in de mens herkend waar deze energie in- en uitstroomt.
De andere hoofdstroming vermeldt: wij zijn naar het goddelijke geschapen. Wij moeten ons verantwoorden voor de talenten die we daadwerkelijk ingezet hebben Onze daden beïnvloeden onze uiteindelijke verrijzenis en ons “leven” na de dood.
In de joodse overlevering zit een tussenvorm van beide hoofdgedachten. Er wordt gesproken over de reïncarnatie van de ziel in die zin, dat de ziel terug keert in een mens om bij onvoldoende “prestatie” als het ware een nieuwe opdracht of kans te krijgen de eeuwigheidswaarde te verhogen. Deze gedachtegang vormt slechts en nuanceverschil met de Islam. Deze verwoordt reïncarnatie als de levende mens komt uit de dode mens. De levende wordt de dode en komt daarna uit de dode weer terug.

Zo vond één van mijn dorpsgenoten een tekst op een hindoetempel in India, die deze oeroverleveringen ondersteunt:

BEDENK,
Wanneer je iedere dag druk bent,
met zorgen voor je gezin,
jezelf,
je familie,
bezig bent met aardse zaken.....

BEDENK dan ook,
dat je iedere dag er een dichter bij het einde van dit maar tijdelijke bestaan bent!

ZORG er dan ook voor,
elke dag dat je leeft,
ook aandacht te hebben voor je ziel,
voor je tijd na dit huidig leven op aarde
om zo ook voor je eeuwig leven een gezegend bestaan te verwerven


2. Ga over het midden pad; een pad tussen twee uitersten: het martelen van je lichaam en het in weelde steken van je lichaam. Om het nirwana*, de goddelijke aanwezigheid en volheid, te bereiken of wel het vrijheidsgevoel van de gezegende Waarheid te bespeuren en te ondergaan, dien je een middenpad te volgen. Het doel van het leven is niet om de vijf “zinnen” op een overdreven manier te verzadigen. Buiten het vervullen van je eerste noden en behoeften, o.a. kleding, eten, goed huis en goede gezondheid dient er een morele ontwikkeling plaats te vinden. Om de behoeften van een eenvoudig leven te vervullen zijn een onberispelijk bestaan en een onverderfelijke manier van levensonderhoud noodzakelijk.

Het midden pad bestaat zoals eerder al aangestipt uit:

• een juiste kijk: een juist inzicht
• zich de juiste gedachten vormen
• op de juiste manier spreken en communiceren
• op de juiste wijze handelen
• een juiste leefomgeving
• zich op de juiste manier inspannen
• de juiste geestesgesteldheid
• zich op de juiste manier concentreren

3. De beroepen, die zich bezig houden met de vijf zonden, mogen nooit binnen de cultuur worden gestimuleerd. Te noemen zijn: het doden van dieren, de (wel)lust opwekkende feesten, de aanmaak van drugs en alcohol. Ook de tien geboden zijn hier ondersteunend.

4. In plaats van de natuur te willen overheersen, gebruik je een werkwijze, waarbij de natuurlijke bronnen zorgvuldig en evenwichtig verdeeld worden. Hoe ga je nu met de natuur en omgeving om? Nu zie je vaak uit naam van ontwikkeling ontbossing, ontstaan van kale bergen en berghellingen, overmatig gebruik van chemicaliën en een veel te groot vertrouwen in grootschalige projecten. In plaats van het leven evenwichtig te verdelen en in te richten, komt de mensheid in de greep van een commercieel cultuurpatroon, die de natuur en omgeving vernietigt. Sluit deze kwalijke ontwikkelingen uit. De biodiversiteit mag niet in gevaar worden gebracht.

*: Zeer ruim denkend is te definiëren: Het nirwana (ene stroming), de hemel (de andere stroming) kan worden omschreven als een geestelijke ervaring waarbij plaats is voor goede daden en geen plaats voor bedrog, haat en (valse) verlangens en ego.


MAATSCHAPPELIJKE VOORUITGANG

Om nu vat te krijgen op en inzicht in de maatschappelijke ontwikkeling heb je toetsstenen nodig. De maatschappelijke vooruitgang is op zijn waarde te toetsen met behulp van de volgende acht criteria:

1. Persoonlijkheidsontwikkeling.
Ieder mens heeft de opgave om met de opleiding die hij krijgt, zijn eigen persoonlijkheid tot bloei te laten komen die hem zal leiden naar het besef van zijn identiteit. Hoewel men zich druk maakt over ons formeel onderwijs- en opleidingssysteem treft men veel overlappingen en tekortkomingen aan. Het gevolg is, dat onze maatschappij in beroering gebracht wordt door lieden die zich inlaten met handelwijzen die in feite maatschappelijk niet te verantwoorden zijn, om op korte termijn doelen te bereiken. Zij houden er een kortzichtige visie op na. Veelal vallen jongeren ten prooi aan trends die tegen de maatschappij gericht zijn en die af en toe de kop opsteken. Hoe meer mensen met weinig zelfbewustzijn en gevoel voor eigenwaarde er zijn des te eerder zal de maatschappij ontaarden.

2. Beschaving en maatschappelijke bewustwording.
In iedere maatschappij dienen de mensen een algemeen gevoel voor beschaving te hebben. Door tekortkomingen in het huidig formele en informele opleidingssysteem kun je de werkelijkheid om je heen niet meer volledig doorzien. Daartoe moeten methoden en technieken zoals gemeenschapsopleiding en gemeenschapsontwikkeling geïntroduceerd en gebruikt worden, om de bevolking voor te lichten over en uit te rusten met een grotere maatschappelijke bewustwording.

3. Beslissingsrecht en macht.
Er dient rekening gehouden te worden met het vermogen van de gemeenschap om zelf de beslissingen te nemen over hun eigen welzijn. De macht om zelf beslissingen te nemen is een recht inherent aan een democratische maatschappij. Kijkend naar landen waar het niet zo nauw wordt genomen met de mensenrechten, kan worden vastgesteld, dat dit recht de burgergemeenschap onder bepaalde voorwendsels wordt onthouden. Als de spanning binnen de burgerij oploopt, grijpt de staat met “harde hand” in. Geen leider, die voor een dergelijke gemeenschap opkwam, werd door de poliek geduld. Geen politicus duldde noodkreten en acties van de burgers, daar de politici zich zelf alle macht van beslissingen nemen hebben toegeëigend. In dergelijke landen voelen de mensen nog dagelijks de kwalijke gevolgen van dit gevaarlijke verschijnsel.

4. Organisatiestructuur en invloed.
De manier van organiseren van iedere maatschappij is veelzeggend. Wat is nu de invloed en de macht van de bevolking in de landelijke gebieden van dorpen en steden tijdens het huidige -zogenaamde- hoogtijtijdperk van democratie? Is dat nu het recht om een kruisje te plaatsen of een hokje rood te kleuren van een genomineerde op de kieslijst om de zoveel jaar? Is het een recht, dat in enige luttele seconden gebruikt wordt? Is het dan ook een wonder, dat een deel van een dergelijke maatschappij die in feite op zo’n democratische manier de invloed en macht ontnomen is, zich zal afkeren van dit systeem. Tegenwoordig zal het geen verrassing zijn, dat meer en meer religieuze en racistische groeperingen en partijen dit zullen navolgen. Hoe meer een gemeenschap betrokken is bij het beslissingsproces, des temeer is die maatschappij ontwikkeld.

5. Maatschappelijke evenwichtigheid.
Maatschappelijke evenwichtigheid en gelijkheid zijn belangrijke principes. Zij dienen niet alleen door de wet te worden opgelegd, maar zijn een gewenste kwaliteit. Zij moet worden ingeprent in de persoonlijkheid van ieder mens door onderwijs en opleiding, zodat deze principes echt gaan leven.

6. Gezondheid.
De gezondheid van mannen en vrouwen is als het ware een toetsmiddel voor de vooruitgang van de maatschappij. Ondanks de evolutie van de medische wetenschap en de gezondheidszorg, wordt de gemiddelde mens verslaafd gemaakt aan tabletten en aan “vergiftigd” voedsel. Onze dagelijkse voeding bestaat uit een niet gevarieerde evenwichtige voeding, die niet gericht is op de gezondheid van de mens maar op de gezondheid van de commercie. Voorkomen is zeker beter dan genezen. Verwijder de genoemde kwalijke zaken en de gehele gezondheid zal verbeteren. Alles hangt met elkaar samen: gezondheid, gezondheidszorg, medicatie en voeding.

7. Basis-mensenrechten.
De basismensenrechten en plichten zijn een aantal principes en uitgangspunten, die door elke beschaafde gemeenschap onderschreven en gesteund kunnen worden. Er zijn nog steeds een groot aantal landen in de wereld waar de situatie zelfs zo treurig is, dat de Verenigde Naties de handhaving van de mensenrechten in twijfel trekt.

8. Eenheid en coördinatie.
De mate van eenheid en doorgevoerde coördinatie vormen criteria voor de vooruitgang van een land. In de afgelopen jaren zijn in een aantal landen de onderlinge verstandhouding tussen rassen en tussen gemeenschappen met verschillende godsdiensten aangetast. In diverse landen wordt als politieke oplossing het land in meerdere soevereine gebieden verdeeld. Als je over dit feit nadenkt zonder je emoties te volgen, constateer je, dat er mensen zijn, die dit willen om chauvinistische redenen. Andere mensen willen het, omdat ze geprovoceerd worden tot een agressieve gang van zaken, omdat ze in veiligheid en menselijke waardigheid willen leven. Hier komt de vraag naar voren of de mens zijn persoonlijkheid kan ontplooien binnen grote bedrijven, grote instituten en instellingen, grotere staatkundige gehelen of binnen de eigen vertrouwde kring van zijn gemeenschap. De eenheid en integriteit van het land wordt niet gewaarborgd door het in meerdere al dan niet geheel soevereine delen of staten op te splitsen. Dat kan door het land te decentraliseren in veel eenheden met hun eigen maatschappelijke, politieke en economische elementen. Hier komen beleidslijnen met de principes van plattelandsdiensten, dorps- en stedelijke diensten en burgerdiensten van pas. Nooit kan de basis gelegd worden door machtspolitiek, ras, sekse, kaste, stam of religie.

Het was voor mij inspirerend om in 1980 de eerste Internationale Conferentie door de vereniging tot welzijn van iedereen in Enschede om de doelstellingen en de benodigde procedures en werkwijzen op dit vlak duidelijk naar voren te brengen, mee te maken en mee te organiseren.

De volgende doelstellingen werden op deze en latere conferenties geformuleerd:

1. In afstemming met de historische en culturele waarden, die in elk land aanwezig zijn, moet je beginnen met de opbouw van je eigen persoonlijkheid, je gezin, je familie als gemeenschap, gemeenschapsopbouw van dorpen en steden, de opbouw van de nationale en wereldgemeenschap en daarna deze handhaven en versterken.

2. Op basis van verwantschap en broederschap, dienen de betrokken personen en organisaties ervaringen uit te wisselen en elkaar te steunen.

3. De volgende principe procedures, die gebaseerd zijn op universele ethiek, moeten worden aanvaard, met name:
a. Het mogelijk maken van een eenvoudige wijze van leven
b. Het tot stand brengen van nieuwe technieken en structuren voor de uitwisseling van productie en consumptie.
c. Het elkaar helpen om theoretische beperkingen en politieke barrières te doorbreken.

4. Samenwerken in het streven om organisaties op te bouwen en technieken te ontwikkelen, die opkomen voor geweldloosheid en zich verzetten tegen agressieve methoden.

5. Zich verzetten tegen productiemethoden en -technieken, waar ter wereld dan ook, die leiden tot milieuvervuiling en vernietiging van de natuur en tegen productiemethoden en technieken, die het evenwicht in de natuur en onze mentale evenwichtigheid verstoren en leiden tot materiële verarming.

Daar het aantal crises op politiek en economisch gebied steeds groter worden, wordt het tijd om een nieuwe filosofie in te zetten.

Ter vervanging van de huidige economische patronen moet een alternatieve economische filosofie ingevoerd worden. Wat wordt er tegenwoordig verstaan onder economische vooruitgang? Wordt deze vooruitgang getoetst aan de snelheid, waarmee de diensten de economische behoeften van de bevolking vervullen en aan de evenwichtig verdeling en aan hoe land, arbeid, kapitaal, ondernemingszin en technologie worden gebruikt en ingezet?

Vraag je eens af.
Wat wordt er verstaan onder een succesvol menselijk leven? Wat zijn de economische behoeften voor een dergelijk leven? Zijn er nationale bronnen om hier aan tegemoet te komen?

Als je de bronnen en behoeften op elkaar afstemt, welk type van technologie heb je dan nodig om dit mogelijk te maken? Hoe kunnen de bronnen verdeeld worden om je persoonlijke behoeften en de algemene behoeften te vervullen? Wat is het goede evenwicht voor locale zelfvoorzienendheid en de productie voor de centrale markt? Welke relaties dienen er opgebouwd worden met externe economische structuren en welke economische gebieden dienen deze te omvatten? Wat zijn in het economisch handelen de relaties met de natuur, met de menselijke maatschappij, met de niet menselijke maatschappij?

De ideeën van de juiste filosofie zullen al deze opties op het gebied van de economie insluiten. Als je nu vergelijkt wat de overeenkomsten en tegenstellingen zijn in de denkbeelden over economie van de huidige maatschappij en de denkbeelden over economie volgens de filosofie, die ik juist en noodzakelijk acht, dan zie je de volgende kenmerken:

KENMERKEN VAN DE HUIDIGE ECONOMIE

1. De economie bevredigt de menselijke verlangens en wensen
2. Deze geeft industriële firma’s de kans om de gemiddelde mens te verleiden naar een levenswijze, die onze economie ver te boven gaat.
3. Deze heeft een onvoorwaardelijk vertrouwen in grootschalige projecten, de aller-modernste technologieën, grote kapitaalinvesteringen en grote commerciële ondernemingen.
4. Deze geeft prioriteit aan de verdiensten in geld en de vooruitgang wordt hiermede afgemeten.
5. Deze beschouwt de vier factoren van de economische productie -land, arbeid, kapitaal en ondernemerschap- als de belangrijkste uitgangspunten.
6. Deze is gebaseerd op het principe, dat iedereen bij het bereiken van een bepaalde leeftijd in de maatschappij een bepaald inkomen dient te ontvangen en stelt het hebben van werk als doel en stemt haar plannen hierop af.
7. Deze gelast de lokale economie om deel te nemen aan internationale handel, waar de industriële grootmachten heersen, volledig onderworpen aan een export-import economie en buitenlandse leningen, buitenlands management en buitenlandse technologie.
8. Deze maakt de weg vrij, dat de kern van dorpseconomieën naar de stad en het buitenland zullen trekken.
9. Deze verandert mensen in wezens die gevangen zijn in een gevaarlijke economische kringloop.
10. Deze verrijkt een minderheid, die er een overdadige weelderig leven op na kan houden, terwijl de meerderheid afglijdt naar armoede en een agressieve houding naar deze minderheid ontwikkelt.

KENMERKEN VAN DE ONTWIKKELDE ECONOMIE VOLGENS DE “AANGENAMERE” FILOSOFIE

1. Deze economie bevredigt de menselijke behoeften en vervult de rechten
2. Deze zet zich met volle overgave in om de bevolking te laten wennen aan een levenswijze die rekening houdt met de geestelijke, spirituele, ethische en culturele invloeden. Ook zet ze zich in voor ver verwijderde maatschappijen.
3. Deze stelt vertrouwen in kleine projecten, aangepaste industriële technologieën, kleinschalige investeringen en commerciële infrastructuren, die door de bevolking te beheren zijn.
4. Deze kiest voor een productiewijze, waarbij de doelstelling is: voldoen aan de menselijke behoeften en rechten; deze toetst de levenswijze niet op hoeveelheid, maar op parameters, die de kwaliteit van leven tot uitdrukking brengen.
5. Deze beschouwt de natuurlijke, menselijke en maatschappelijke bronnen en daarnaast wetenschappelijke technologie en wijsheid als de factoren voor de economische vooruitgang.
6. Deze maakt plannen, die stoelen op de veronderstellingen, dat ieder mens zich inzet voor het streven via de “juiste” bezigheden en werkzaamheden om aan de menselijke behoeften, noden en rechten te voldoen.
7. Deze heeft vertrouwen om betrekkingen aan te gaan met buitenlandse economieën waarbij de achting van zich zelf bewaard blijft, en tevens niet onder controle komt te staan van vreemde economieën. Daarnaast dient te allen tijde door het bewustwordingsproces het vertrouwen gecreëerd en gehandhaafd te worden in de eigen energie en kracht, het lokaal sparen, de locale kapitaalsinvesteringen, de locale industrie, de locale creativiteit, eigen technologie en de zelfvoorzienendheid.
8. Deze bezit de methoden en middelen om de weelde en rijkdom naar de dorps- en plattelandseconomieën te brengen en deze te versterken.
9. Deze verandert de mannen en de vrouwen in mensen, die plezier in hun werk hebben en ontspannen kunnen leven.

Ieder mens is uniek, ook in zijn of haar talenten. Door deze juist en ethisch in te zetten, kan de mens, die zich daar toe geroepen voelt en niet meteen vraagt wat schuift het, pas plezier in het werk ervaren en komt de ontplooiing van zijn of haar mens-zijn tot zijn recht.
Dan zal dwangmatig, vaak frustrerend, alleen voor het geld of afbetaling werken niet meer voorkomen. Werken van uit een roeping zal ook de kans van overspannenheid doen afnemen.

10. Deze heeft het uiteindelijke effect, dat alle mensen wezens worden, die hun noden en behoeften vervuld zien en die een manier van leven hebben ontwikkeld die tevredenheid uitstraalt; een manier, die creatief, eenvoudig en cultuurrijk is.

Deze twee lijsten van de kenmerken maken het mogelijk de overeenkomsten en de tegenstellingen van beide soorten economieën aan het licht te brengen. Degenen, die zich zelf beschouwen als bevoorrechten zullen waarschijnlijk de doelstellingen uit de hier gestelde filosofie slechts vermakelijk vinden. Zij beschouwen jouw leven van een afstand en vormen zich daarbij gedachten over de grote massa van de bevolking. In die positie brengen zij stellingen naar voren over de democratische en maatschappelijke status. Zij verblijven hierdoor in een ondenkbeeldig luchtledige. Het verschil is, dat hun ideologieën in woorden verzanden, terwijl de gemeenschappen, die al de ideeën uit deze tweede lijst in de praktijk toepassen, resultaten boeken tot welzijn van iedereen.

Er is veel ervaring opgebouwd door daadwerkelijk toepassing. Hier ga ik nu nader op in.
De economische vooruitgang van een burgergemeenschap wordt nauw verbonden met de ontwikkelingsvoorstellingen en methoden, die gebruikt worden. Daarom wordt hier een lijst opgevoerd met de voornaamste stappen, die leiden tot de economische bewustwording, die gekenmerkt wordt door de deelname van de bevolking, burgerparticipatie:

• Het bouwen van een psychologisch fundament binnen de gemeenschap door middel van het principe samenwerken, geven en delen, zoals eerder toegelicht is.
• Het zich concentreren op de nationale noden en behoeften en daarbij daaraan werken door middel van leiding te geven aan gerichte werkacties, zoals bij voorbeeld bouwkampen en opbouwkampen op basis van het geven en delen principe
• Het ordenen van de geest en de gedachtegangen van de burgers door maatschappelijke bijeenkomsten en hen daarbij te ondersteunen door zich in te zetten voor hun noden en behoeften.
• De weg effenen voor het eigen collectieve leiderschap, dat ontspruit uit dorpen en dit leiderschap voeden met opleiding en training.
• Het geven van training voor vakmanschap zodanig, dat met het ontwikkelingsniveau van het dorp, de kleinste gemeenschap, rekening wordt gehouden.
• Plannen aanreiken, dat zonder tussenkomst van bemiddelaars, het nodige kapitaal verworven kan worden via o.a. mechanismen als sparen en lenen.
• Het gebruik maken van gemeenschappelijke markten, van gezamenlijke economische projecten en plattelandsbanken en banken voor de ontwikkeling van gemeenschappen om onafhankelijkheid te waarborgen.

Dit nieuwe economische beleid zal gericht moeten zijn op het ontwikkelen van een economisch systeem, dat groepen en gemeenschappen onafhankelijk maakt, totdat het nationale economische beleid en het nationale politieke beleid dit economische hebben overgenomen. Tot dat ogenblik blijft de organisatie, die dit beleid stimuleert en mede uitvoert, actief en gaat door met het vestigen van sterke en levensvatbare economische bases in gemeenschappen, waar dit actief wordt doorgevoerd.

Gerelateerd aan de economische ontwikkeling zijn de volgende factoren veelbetekenend:

• Doelmatige productie
• Bescherming van producten en kringloop van materialen en producten
• Niet destructief omgaan met onze primaire bronnen.
• Instaan voor de menselijkheid van de maatschappelijke omgeving, waar de productie zich afspeelt.

Bij de economische vooruitgang gestoeld op dit nieuwe beleid wordt in ieder geval duidelijk afstand genomen van de volgende effecten uit de huidige malaise:

• De milieuvervuiling
• De verstoring van het evenwicht in het milieu
• Het uiteenvallen van het gezinsleven
• De accentuering van de tegenstellingen tussen bezittende klasse en degenen, die niets hebben.
• Het verergeren van geestelijke wanorde en misstanden.
• De toename van de misdaad en doden uit accidenten
• Het vergiftigen van voedsel en daardoor infectieziekten

De huidige aanwezige vorm van economie is gevaarlijk en leidt tot crises Dit is eigenlijk te belachelijk voor woorden. Ook in crisistijd groeit en bloeit de natuur en levert voldoende voedsel en energie. Mensen kunnen dezelfde arbeid verrichten, net zoals buiten de crisistijd. Voor die crisistijd werden er financieel luchtballonnen opgeblazen, waarop staat, dat er iets inzit maar er zit niets in. Geld, dat weg is bij banken of aandelen, die niets waard zijn. Waar is dat geld, waar ligt het? Het was slechts fictie van speculanten, banken en machtswellustelingen. Er werd te veel gegeven en genomen voor wat het echt waard was, een marktmechanisme met hebgier, een marktmechanisme zonder ethiek, dat zich zelf om zeep helpt.

Door een crisis treedt er bezinning op en een correctie naar echte waarden. Dat is positief. Het negatieve is, dat het ellende en verdriet ook daar brengt, waar het niet thuis hoort. Het gevaar is, dat als het economische systeem niet verandert, er op termijn weer een crisis opdoemt met alle gevolgen van dien.

De aangenamere economie heeft juist echte realiteitszin en waarde. Door de inzet van de mensen, de aanwezige natuurlijke bronnen op juiste wijze te ontwikkelen en in te zetten kan nooit een crisis ontstaan. Crises bestaan niet, het zijn slechts uitspattingen van onjuist handelen, misbruik van middelen en uitbuiting van mensen.

Deze benadering brengt mij als technicus een enorme uitdaging.

Zoals eerder gesteld ga je dan niet uit van een steeds groter wordende consumerende maatschappij, die bovendien vaak nog “trendy” is. De vraag om te consumeren wordt versterkt en het ene is nog niet versleten of het moet al weer door een modieuzer type vervangen worden. Je wordt op deze wijze gedwongen steeds meer te verdienen om het je te kunnen veroorloven, je krijg steeds minder vrije tijd, het gezinsleven en ander sociaal leven verarmt. De afvalhoop in het milieu wordt steeds groter. Als technicus wordt je door deze maatschappij uitgedaagd steeds nieuwe consumptieartikelen te ontwikkelen en deze artikelen steeds goedkoper te maken. De levensduur moet verkort worden en zo worden de winsten van de grote ondernemingen vergroot.

De benadering zal volgens mij heel anders moeten zijn: geen trendy consumerende maatschappij. Daarom introduceer ik hier: een creatieve reparatieve regeneratieve maatschappij. Dit is nu juist een nieuwe uitdaging. Je zult dan heel anders gaan ontwerpen en construeren. Zo maar een paar opmerkingen in die richting. Geen goedkope kliksystemen, die na één keer loshalen afknappen. Dan moet het hele product weg gegooid worden. Maak goede verbindingen, die iets duurder zijn, maar steeds gebruikt kunnen worden. Door draaiende en bewegende delen 10% beter uit te voeren, gaan ze zeker vijf keer langer mee. Niet de consumptieartikelenproductie vergroten, maar de reparatiesector versterken en vernieuwend te maken. Door kleine aanpassingen kunnen dan door de reparatie de consumptieartikelen weer als nieuw gebruikt worden. En met de uitdaging nieuwe technieken in deze “gerepareerde” artikelen in te zetten worden deze hierdoor geregenereerde artikelen, deze worden letterlijk een nieuw volwaardig leven ingeblazen. Zo ontstaat een geheel nieuwe tak van juist locale bedrijvigheid, dichtbij de mensen, die deze artikelen gebruiken. Het betekent niet, dat we stil moeten blijven staan om geen nieuwe technieken en mogelijkheden te ontwikkelen, maar juist doorgaan, maar wel met in het achterhoofd de gedachte, dat deze technieken een bijdrage moeten geven aan de reparatieve regeneratieve maatschappijen. Daarbij mogen ze niet vervuilend zijn, maar ecologisch verantwoord. Deze benadering stimuleert de kringloop van hergebruik van materialen en middelen. Je hoeft en moet als mens niet meer te kopen dan je echt nodig hebt. Waarschijnlijk hoef je dan minder te werken en ontstaat er meer tijd voor je zelf en voor je contacten met anderen. Sociale leven en vrijwilligerswerk kunnen gaan floreren. Zo is dit dan ook een uitdaging voor deze nieuwe reparatieve regeneratieve maatschappij zich te herstructureren o.a. in werk- en tijdsverdeling.

De laatste gedachtegang uit de laatste benadering van de maatschappij gaat in tegen de grote ondernemingen, die gecentraliseerd met massaproductiesystemen werken en streven naar grotere consumptie, vaak ongeacht de nadelige milieu- en arbeidseffecten. Wordt de arbeid dichtbij te duur ten koste van de winsten van deze multinationals, dan laten deze toch in een ver, meestal ondemocratisch land een aantal sloebers voor een paar rijstkorrels werken en meteen kunnen ze hun afval daar dumpen. Juist de voorgestelde andere benadering leidt naar een decentrale bedrijvigheid ten behoeve van de 10 behoeften van de mens in een niet vervuilende omgeving en die de onnodige consumptie afwijst.

Bij zogenaamde crises komen de grote consumptiebevorderende ondernemingen en alle daarvan afhankelijke kleinere ondernemingen in het nauw. Hun systeem valt in duigen, daar de mensen geen onnodige artikelen meer gaan kopen. Dit zal met de reparatieve regeneratieve maatschappij niet gebeuren, die is zuiver in harmonie met de 10 basisbehoeften van de mens.

Zoals ik dit in technische sfeer heb geschreven geldt dit ook voor andere disciplines. Vergeet daarbij onze overheid niet. Zij is sterk omhuld door een doorgeslagen bureaucratie. De overheid werkt centraal en staat onder invloed van grote kapitaalkrachtige ondernemingen. In het belang van de consumerende economie wordt zij steeds weer verleid deze te ondersteunen.

Een actueel schrijnend voorbeeld hiervan in Nederland is de premie om een nieuwe schone auto te kopen die niet eens in Nederland geproduceerd worden, en een nog goede oudere auto te laten vernietigen. Zo een consumerende economie in stand houden om de overconsumptie weg te werken - je moet eten al stik je er bijna in. Consumptie matigen en herstructureren naar zinnig werk en intellect inzetten, daar waar het echt nodig is, komt slechts sporadisch voor. Het betekent, dat de door mij voorgestelde reparatieve decentrale maatschappij haaks staat op het beleid van de overheid, die tevens onder druk van de politiek staat.


POLITIEK

Politiek, voor mij vaak een onbegrijpelijk gebeuren, zou eigenlijk een ondersteunend beleid tot welzijn van iedereen moeten zijn. Je hoeft de media maar te volgen en je verzandt in uitspraken van politici. Zij staan totaal buiten een dergelijk beleid. En als die uitspraken al zinnig zijn, worden ze niet in daden omgezet, of ze worden zo gemanipuleerd, dat het effect alleen de machtigen verrijkt. Het resultaat is weer niet voor de doelgroep, waarvoor het echt bedoeld is.

Niet voor niets heerst er een gevoel onder de bevolking dat het niet uitmaakt of je door de hond of door de kat gebeten wordt. Bij de uitvoerende macht, de overheid, wordt te pas en te onpas met regelgeving en wetten omgegaan, die hun doel schieten. Vaak gebeurt dit met machtsvertoon en corruptie en nog maar te zwijgen over het duistere gelobby in de wandelgangen.

Partijpolitiek is vaak kortzichtig en alleen gebaseerd op korte termijn visies met gebrek aan deskundigheid.

Op dezelfde wijze als eerder bij de economie is uitgevoerd, ga ik nader in op de kenmerken van de huidige partijpolitiek.

HET HUIDIG PARTIJPOLITIEKE MILIEU

1. heeft de doelstelling in zich om macht voor een bepaalde partij te verkrijgen.
2. stelt tevens tot doel het welzijn van de meerderheid van de partijleden en -aanhangers te vergroten.
3. verzet zich niet tegen het gebruik van leugens, manipulaties, geweld en eigen vleierij om te winnen.
4. gelooft heilig in gecentraliseerde macht
5. zet de wettelijke macht in en gebruikt tevens de harde hand van de machthebbers als haar gereedschap.
6. concentreert zich meer op de volgende verkiezingen dan op de ethiek en de opleving van het land op de lange termijn bij de ontwikkeling van nieuwe plannen en strategieën.
7. beschouwt de burgerparticipatie en het verstand van de burgergemeenschap als vijanden van de partijmacht.
8. schept verdeeldheid onder de bevolking.
9. voert een beleid met twee gezichten, een politiek gezicht naar het openbare leven en een ander gezicht naar het leven van het individu. Ze spreken met twee monden.
10. gebruikt omkoping, oneerlijkheid, corruptie, ondoelmatigheid en geweld of laat dit toe, als het niet schadelijk is voor de partij.
11. richt zich op materiële doeleinden, terwijl ze de geestelijke en spirituele ontwikkeling als doel van een ieder verwaarlozen.

Zet hier tegenover een benadering van de politiek, gebaseerd op de uitgangspunten, die wel uitgaan van een beleid tot welzijn van iedereen dan ziet het er als volgt uit:

DE AANGENAMERE POLITIEKE BENADERING

1. streeft naar het doel om de macht die ligt bij de politieke partijen, weer terug te geven aan de bevolking.
2. richt zich eerst op het welzijn van hen, die in armoede en onder zware omstandigheden leven, en tevens op het welzijn van de gehele bevolking.
3. doet al het mogelijke om de maatschappij te veranderen door middel van haar diensten op basis van waarheid, geweldloosheid en onbaatzuchtigheid.
4. brengt vertrouwen bij plattelands en stadsgemeenschappen voor wat betreft hun vermogen voor gedecentraliseerd zelfbestuur.
5. beschouwt de krachten in de mens in het bijzonder de geestelijke krachten als belangrijke instrumenten.
6. houdt rekening met de ethiek van het eigen land en de nationale opleving op de lange termijn.
7. beschouwt de burgerparticipatie en het verstand van de bevolking als kernstrategieën.
8. ziet de bevolking als het ware als één familie.
9. beschouwt het leven van het individu en het openbare leven als twee zijden van de zelfde medaille.
10. verwerpt alle daden en acties, die nadelig zijn voor de bevolking.
11. stimuleert de open dialoog in alle situaties.
12. maakt de volledige bewustwording op geestelijk gebied van iedere individu en van de gehele gemeenschap tot doel.

Uit deze twee lijsten komen duidelijk de verschillen van de twee opties naar voren. De creativiteit in de aangenamere politieke benadering kan als volgt onder woorden worden gebracht:

1. De aangenamere politiek laat duidelijk zien met welke beuzelarijen zij die zich volledig storten op partijpolitiek, zich bezig houden en welke schade ze op deze manier in de maatschappij aanrichten. Deze politiek wijst politici op een politiek systeem zonder partijen.

2. De aangenamere politiek brengt naar voren de bescherming van het milieu en de omgeving in de ruimste zin van het woord. Daarnaast maakt ze politici attent op het verlenen van diensten zonder partijvleierijen. Verder zal ze sterke haat, onenigheid en agressie, die nu in de maatschappij aangetroffen worden, indammen en terugdringen.

3. De aangenamere politiek schept een klimaat vrij van haat, die door de partijpolitiek onder de verschillende groeperingen in de gemeenschappen opgewekt wordt. Dit kan bereikt worden door kleine plattelandsgemeenschappen en stedelijke gemeenschappen samen te laten werken om één blok te vormen en zo te voldoen aan de 10 basisbehoeften en de rechten van de mens.

4. De aangenamere politiek voert veranderingen door in de sociale en economische structuren door eigen kracht en energie, door coördinatie, door opbouw van de plattelandsgemeenschap tot een hechte gemeenschap met ondersteunende diensten, door een zelfde opbouw te realiseren voor de dorps- en stadsgemeenschappen met ondersteunende diensten. De uitvoering van dergelijke processen in de praktijk demonstreren is van groot belang, evenals de demonstratie van op democratische wijze uitvoeren van burgerparticipatie in dorpen en steden. Er ontstaat dan een bestuurssysteem zonder noodzaak van politieke partijen.

5. De aangenamere politiek moet in de hersenen van de intelligente en eigen leiders prenten, dat de meerderheid van de bevolking op het platteland leeft. Het systeem met diensten voor de ondersteuning van de daar aanwezige gemeenschappen kan uitgroeien tot echte burgerparticipatie.

Deze vijf punten geven een maatschappij door een aangenamer politiek milieu weer. Er zijn geen verkiezingen nodig, er is geen bittere strijd om de politieke baantjes, er wordt geen haat gezaaid. Er zal tussen de betrokken partijen - geen politieke - een evenwichtige gemoedsgesteldheid ontstaan. Dat is de ontwikkeling van de politiek, die aangenaam is.

In het huidig christelijk liberaal denken komt het begrip samenleving op dezelfde wijze naar voren en gaat daar veel verder en humaner op in dan de huidige politiek dat doet. Ik citeer hieruit:

Een democratische samenleving volgens dit denken is een samenleving, waar mensen fundament, oorsprong en doel van alle “sociale” instellingen zijn. Een samenleving, die mensen optimaal in staat stelt hun opvattingen over het goede leven te ontwikkelingen en in te brengen, en die zo in staat stelt op hun manier aan het goede leven bij te dragen. Een samenleving, die mensen de ruimte geeft om in confrontatie met elkaar hun verschillen te ontwikkelen, vanuit het geloof, dat juist op deze manier niet een eens en vooral geïntegreerde samenleving, maar wel een steeds weer uiteenvallende en zich integrerende samenleving kan ontstaan.

Daar dit voorgestelde dynamische proces totaal ingaat tegen de uitgangspunten het huidige culturele en politieke klimaat en zeker tegen die van de politieke partijen, komt de vraag op wat de kans van slagen is. Het antwoord op deze vraag is: dat je van de veronderstelling moet uitgaan en dat je alle vertrouwen moet hebben in de aangeboren intelligentie van de doorsnee mens en het geweten van de politieke leiders. Alle mensen zijn verenigd in hun verlangen naar en hun inzet voor het gemeenschappelijk goede, maar verdeeld in hun visie op wat dit gemeenschappelijk goede is. Daarom is er behoefte aan confrontatie met elkaars visie om het waarachtig gemeenschappelijk goede te ontdekken. Je zult dan energie en kracht krijgen uit het geloof in deze aanpak.

Tijdens een aantal presentaties van de voorgaande ideeën werd ik min of meer weggehoond en de zogenaamde vooraanstaande intellectuelen uit politiek en economisch milieu liepen de zaal uit. Ook daarna werd ik aangesproken en voor een ideologische dwaas uitgemaakt.

Ik was enorm geschrokken: dit had ik niet verwacht. Hoe moet je dan omgaan met politici, die zich als botteriken ten opzichte van jou gedragen?

Ik sprak mijn raadsman uit het oosten hier op aan. Hij vond het heel logisch, dat dit gebeurde. Deze kwam met de volgende opmerkingen:

Nu als we het volste vertrouwen in ons zelf hebben en er zeker van zijn, dat we ons onberispelijk gedragen, zal ons het in plaats van ontmoedigen, ons de moed geven door te gaan. Als we ons bewegen binnen de ethiek en binnen de wet van de staat, zullen de speren, die op ons gericht zijn, zich ombuigen en hen doorklieven. We besteden zo weinig mogelijk aandacht aan hen, daarentegen concentreren we ons op het omkeren van de verkeerde maatschappelijke “fabriek”, die hen op het verkeerde pad heeft gebracht.

Er zijn partijpolitici, die onze benadering sympathiek vinden. Ze houden ons en hoe we proberen een politiek systeem te verwezenlijken, een politiek, die niet in machtswellust verzandt in de gaten. Als we slagen, zullen deze ons zeker accepteren.

Hoe ga je dan verder?

In elke politieke partij zitten benaderingen die goed zijn. Je kunt de goede punten stimuleren en toetsen of ze ook in de uitvoering ten dienste staan van het welzijn van iedereen. Die toetsstenen staan je nu ter beschikking. Het is verstandig om op geen enkele wijze verbonden te zijn met enige politieke partij of partijpolitiek. In ieder geval geeft het voorgaande wel een heldere visie.

Merkwaardig genoeg, werd mij door diverse politieke partijen gevraagd om beleidslid te worden. Dat kan ik niet. Ik denk veel te rechtlijnig in deze zaken. Daar komt bij dat als een andere politieke partij goede maatregelen voorstelt in het belang van het welzijn van iedereen, zal ik die ook van harte ondersteunen. Dat kan dan geheel in strijd zijn met de partijpolitiek van de eerste partij.

Het betekent niet dat je je niet hoeft te bemoeien met de politieke macht. Je blijft ze bestoken met het wijzen van de goede weg, zodat je een vooruitgang zowel in de politieke arena als in andere gremia nastreeft. Daarom dien je toch een boodschap, een politieke filosofie te hebben.

Het verschil tussen de “aangename” politieke boodschap en die van de partijpolitiek stel je dan aan de kaak op de zelfde manier als met de andere kenmerkvergelijkingen.


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Gemeenschapsopbouw is een kernwoord binnen het voorgaande stuk, binnen onze Christelijke cultuur wordt dit door de abt van Harderwijk als volgt naar voren gebracht :

Ik geloof in een gemeenschap
Die haar deuren wijd openzet,
Waar ieder welkom is
En niemand buitengesloten wordt,

Die geen onderscheid maakt
Tussen man en vrouw
Tussen goed en slecht,
Waar ieder heilig en zondig is

Die geen rangen en standen kent,
Maar waar allen van hoog tot laag
Werkelijk broeders en zusters van elkaar zijn,
Die haar eigen grenzen overschrijdt
En een Tafel bereidt voor allen
Die zich tot Jezus Christus bekennen,

Die het woord van god in dialoog belijdt
En waar gemeenschap hand in hand gaat
Met communicatie

Die niet heerst maar dient,
Waar recht gedaan wordt aan allen,
Die niet denkt aan roem,
Maar de kleinen eert
En hun optilt uit hun vernedering

Die op uittocht is uit het land van slavernij
En op weg is naar werkelijke bevrijding van allen,
Die haar crisis te boven komt
En blijft getuigen van hoop die in haar leeft


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

SLOTWOORD

Daar sta je dan, een vloed van aangenamere benaderingen van het leven, een levensvisie, komt over je heen. Ik slaak een kreet: HELP!

Nu bijna 35 jaar na de eerste gedachten hierover gevormd te hebben onder invloed van wijzen en hun geschriften, kom je er achter dat je nu gekleurd bent met levenservaring.

Uit de religieuze hoofdstromingen heb ik ervaren dat ieder en ook ik mijn kruisweg moet gaan of zoals in de andere hoofdstroming gezegd wordt door het lijden moet gaan. Vele klappen van de zweep heb ik gehad.

Vaak zag ik het niet zitten, maar ik wilde toch doorgaan met vorm geven van mijn idealen ten dienste van het welzijn voor een ieder. Ik maakte de meest stomme fouten en die maak ik nog steeds en zondig als mens nog keer op keer tegen de hier beschreven principes. Je blijft mens! Mijn omgeving en vooral mijn vrouw gaven mij die kracht en corrigeerden me, de voorzienigheid redde me vaak. Toeval bestaat niet, maar het valt je toe.

Ik kan niet anders dan de talenten die ik heb ten dienste stellen van de maatschappij. Dat zijn voornamelijk technische talenten. Ik creëer producten nodig voor de tien basisbehoeften van de mens, niet alleen in mijn directe omgeving, maar juist daar waar ze echt nodig zijn in de wereld. Niet alleen zet ik deze producten in de wereld, maar ik zorg ook voor kennisoverdracht. Deze producten kunnen zo doende elders gemaakt worden en op deze wijze een bijdrage leveren aan de werkgelegenheid en leefomstandigheden ter plaatse. Zo ontwikkel ik, met mijn eigen bedrijf of samen met anderen, windturbines, waterkrachtsystemen, gezonde houten huizen, waterzuiveringen met planten, zonne-energiesystemen en auto’s, die rijden op elektriciteit en andere natuurlijke middelen. Ik moet in de ontwerpfase -creatief en vernieuwend- rekening houden met de ethiek van de eerder geïntroduceerde beschreven reparatieve regeneratieve maatschappij, waarin de producten moeten passen.

Ik heb wel het idee, dat er ook binnen Nederland, steeds meer mensen en groeperingen zijn, die het met de hier gepresenteerde visie eens kunnen zijn. Dat zijn lichtpunten voor mij. In wisselwerking met deze mensen in een open dialoog krijg ik de energie deze visie naar voren te brengen, uit te diepen en tot handelen over te gaan volgens haar principes. Ook de producten, die ik propageer worden meer en meer geaccepteerd, zowel door mensen, die zich in deze visie kunnen vinden, als door mensen, die het nu ook economisch verantwoord vinden deze producten te gaan gebruiken.

Een groep van de “Rainbow Family”, waartoe ook Green Peace met haar schip de Rainbow Warrior behoort, verzocht mij een duurzaamheidvisie met mogelijkheden voor hun gebouw aan te geven. Daarbij kwam de vraag: Wat is duurzaamheid?, aan de orde. Ik definieerde het als volgt. Doe die werkzaamheden, maak die producten, volg die levenswijze, die in balans zijn met de natuur, menswaardig zijn en met onze geestelijke en spirituele krachten in harmonie staan. Toen merkte ik, dat ik in feite een oergebed gebruikte uit de christelijke traditie:

Doe dit in naam van:
• De vader: Het heelal met de wereld met de natuur waarin we leven
• De zoon: De mensen op deze wereld, je eigen menswording
• De heilige geest: De geestelijke en spirituele krachten in ons en om ons heen.
• Amen: Zo is het!
Hiermede wordt dan net zo gezegd, dat ieder leeft in maar drie kernvelden van het leven: de natuur en heelal, de mens, die jezelf bent en ontplooien moet, met mensen om je heen, de geestelijke krachten in je zelf en om je heen. Met deze drievelden dien je goed om te gaan. In feite is de levensvisie, die in de voorgaande stukken naar voren komt niets meer en niets minder dan en een inhoud geven aan deze visie van uit mijn optiek en een uitwerking daarvan.

In veel benaderingen van uit bewuste filosofieën gaat het er in eerste instantie om de mens te ontwikkelen, op en hoger spiritueel niveau te brengen, hem weer in balans en harmonie te brengen of te genezen. Extra informatie is te vinden in de vermeldingen op het laatste blad. Hier ben ik in dit stuk niet dieper op ingegaan, het gaat mij om juist de gereedschappen, die je kunt gebruiken, om naar een andere, een aangename maatschappij in al haar aspecten te komen en hierin als mens te kunnen bloeien.

Natuurlijk is mijn visie beperkt, subjectief en gekleurd door de ervaringen, de omstandigheden en de cultuur, waarin ik leef. Ik vind nu, dat het zo moet en kan, maar je kunt er anders over denken en op menig punt kun je dieper ingaan, strategieën voor deze punten bedenken en aan de slag gaan om ze in praktijk te brengen om zo naar een aangenamere maatschappij toe te werken.

Toch hoop ik met de producten, die ik met mensen om mij heen creëer en door mijn visie hier op tafel te leggen, een bijdrage te leveren aan:

Aangenamer bewust worden: een levensvisie tot omdenken en actie

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

“Waar steeds meer mensen
voor feiten buigen,
blijven wij geloven
en getuigen, dat het anders kan:
de wereld omgekeerd,
de aarde goed beheerd.
Wie droomt daar nooit eens van?
Wie droomt daar nooit eens van?

De onvrede met alle wantoestanden
Klinkt door in onze geroep

Jij mens, die ondergaat,
Wel weigert, maar niet slaat,
Wij delen jouw verzet.
Wij delen jouw verzet.”

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ENIGE BRONVERMELDINGEN

• Voor het christelijk liberaal denken beveel ik aan:

Opnieuw katholiek van Donald Loose, Erik Borgman, Hein Pieper

Het Liberaal christelijk Sociaal Denken fundeert haar denken vanuit begrippen als: een relationeel mensbeeld, menselijke waardigheid, subsidiariteit, solidariteit, persoonlijke verantwoordelijkheid, spiritualiteit en de zorg voor het bonum commune. Dit blijkt moderner en vruchtbaarder dan gedacht. Het biedt ruimte aan medewerkers om op de werkvloer spiritualiteit en professionaliteit vruchtbaar te verbinden.
Het is een oproep om de waarde van dit Christelijk Sociaal Denken opnieuw te betrekken in de huidige discussies over de humanisering van onze samenleving. Daar waar socialisme en liberalisme hun tijd hebben gehad, is de samenleving opzoek naar nieuwe vormen van bestuur en management.

• Vanuit een boeddhistische achtergrond inspireerde mij:

De stukken die horen bij de vereniging tot bewustwording en welzijn voor iedereen (Sarvodaya), terug te vinden op de website van deze vereniging, die uit groeide naar een volksbeweging en ook wereldwijd mensen inspireert:

http://www.sarvodaya.org/about/philosophy/collected-works-vol-1/introduction

Deze site geeft verdere verwijzingen en ook hoe de filosofie in daden wordt omgezet.


• Verder vind ik deze korte beschrijving van de grondbeginselen van de Mayafilosofie interessant en verhelderend:

Maya-tijdsbeleving en nlp van Paul Liekens en Marcel Hermsen
Groeien met hulpbronnen van de zon

• Informatie over duurzame systemen

Informatie, die door mijn bedrijf worden geproduceerd en gebaseerd zijn op de presenteerde visie, staan op de volgende website:

www.h-energiesystemen.com

1 opmerking:

joep zei

Wanneer ik zie hoeveel mensen al samenwerken en denken en ons oorspronkelijke gedachtegoed van AANGENAMER dan springen me spontaan de tranen in de ogen.

Dan komt bij mij het verlangen op om weert eens gezellig bij elkaar te komen, en onder het genot van elkaars ervaringen en meningen een glaasje te drinken op het weer gezond worden van onze maatschappij.